همگانی سوپرمن

[شاهدخت]

سوپرمن (به انگلیسی: Superman) یک شخصیت خیالی ابرقهرمان در کتاب‌های کمیک آمریکایی است که توسط دی‌سی کامیکس منتشر شده است و تاکنون در چندین فیلم، مجموعه تلویزیونی، سریال رادیویی، بازی ویدئویی، رمان و تئاتر حضور یافته‌است. این شخصیت توسط جری سیگل (نویسنده) و جو شوستر (طراح) خلق شده‌است؛ که اولین بار در شماره ۱ از مجله «کمیک‌های اکشن»، منتشر شده در ماه آپریل سال ۱۹۳۸) معرفی شد.[۱]

 

[شاهدخت]

سوپرمن در یک سیاره تخیلی به نام کریپتون متولد شد و پدر و مادرش نام او را کال-ال گذاشتند. او در کودکی توسط پدر و مادرش، چند لحظه پیش از نابودی کریپتون به دلیل یک فاجعه طبیعی، با یک سفینه فضایی کوچک به زمین فرستاده شد. سفینه او در آمریکا، نزدیک شهر تخیلی اسمالویل، فرود آمد. او توسط دو کشاورز به نام جاناتان و مارتا کنت پیدا و به فرزند خواندگی پذیرفته شد و آنها نام او را کلارک گذاشتند. کلارک در حین بزرگ شدن توانایی های فوق العاده اش، مانند زور و بازوی قوی و پوست نفوذ ناپذیر، را کشف کرد. پدر و مادر ناتنی اش به او توصیه کردند که از قدرت هایش در راستای منافع بشریت استفاده کند. بنابراین کلارک تصمیم گرفت تا با جرم و جنایت مبارزه کند. او برای حفاظت از هویت مخفی خود، لباس مبدل میپوشد و از نام مستعار سوپرمن (ابر انسان) استفاده میکند. کلارک در شهر تخیلی ای به نام متروپلیس ساکن میشود و در آنجا به عنوان یک روزنامه نگار برای نشریه "دیلی پلنت" کار میکند. شخصیت های مکمل سوپرمن شامل معشوقه و همکار روزنامه نگارش لویس لین، عکاس دیلی پلنت جیمی اولسن، و سردبیر دیلی پلنت پری وایت میباشد. مهمترین دشمنان او ژنرال زاد، برینیاک و لکس لوتر، دشمن اصلی سوپرمن، هستند.

 

[شاهدخت]

سوپرمن اولین ابرقهرمانی است که خلق شد و تمام معیار های یک ابرقهرمان را دارا بود: او لباس مبدل میپوشید، از اسم مستعار استفاده میکرد و توانایی های خارق العاده ای داشت که به وسیله آنها با جنایتکاران مبارزه میکرد. اگرچه پیش از سوپرمن هم شخصیت هایی وجود داشتند که تا حدی با این تعریف مطابقت دارند، اما این سوپرمن بود که ژانر ابرقهرمانی را رایج کرد و زمینه ساز خلق ابرقهرمان های بعدی شد. او تا دهه ۱۹۸۰ میلادی پرفروش ترین ابرقهرمان کمیک های آمریکایی بود.[۲]

 

[شاهدخت]

جری سیگل و جو شوستر با یکدیگر در سال ۱۹۳۲، هنگام تحصیل در دبیرستان گلینویل در کلیولند، آشنا شدند و به دلیل علاقه مشترک به داستان های علمی تخیلی با یکدیگر دوست شدند. سیگل آرزو داشت که نویسنده شود و شوستر آرزو داشت طراح شود. سیگل داستان‌های علمی تخیلی آماتوری مینوشت و آن‌ها را برای مجله‌ای به نام "علمی تخیلی: پاسدار پیشرفته تمدن آینده" میفرستاد. دوست او شوستر اغلب برای کارهای او تصاویری طراحی می کرد.[۳] سیگل در ژانویه ۱۹۳۳ داستانی در مجله علمی تخیلی منتشر کرد که "سلطنت سوپرمن" نام داشت. شخصیت اصلی این داستان یک مرد بی خانمان به نام "بیل دان" است که توسط یک دانشمند شرور فریب میخورد و یک داروی آزمایشی را مصرف میکند. این دارو ها تاثیرات خارق العاده ای بر بیل میگذارد و به قدرت ذهن خوانی، کنترل ذهن و بصیرت دست میابد. بیل به سرعت تحت تاثیر قدرت های خود فاسد میشود و در اندیشه سلطنت بر جهان می افتد و نام خود را سوپرمن میگذارد. اما تاثیرات دارو بزودی از بین میرود و او دوباره به یک ولگرد بی خانمان تبدیل میشود. شوستر در طراحی های خود برای این داستان، بیل را به شکل یک مرد طاس به تصویر میکشد.[۴]

 

[شاهدخت]

سپس سیگل و شوستر به خلق کمیک استریپ، در زمینه های کمدی و ماجراجویی، روی می آورند. آنها می خواستند برای روزنامه های سندیکایی نویسندگی کنند، بنابراین ایده های خود را به سردبیران روزنامه های مختلف نشان دادند. با این حال، سردبیران روزنامه به آنها گفتند که ایده های آنها به اندازه کافی هیجان انگیز نیست. اگر آنها می خواستند یک کمیک استریپ موفق خلق کنند، باید ایده ای پر شورتر و هیجان انگیز تر از هر چیز دیگری در بازار خلق میکردند. همین دلیل باعث شد تا سیگل دوباره برای خلق یک شخصیت کمیک استریپ دوباره به سوپرمن رجوع کند.[۵][۶] سیگل قدرت های سوپرمن را تغییر داد تا او را شگفت انگیز تر بکند. نسخه بعدی سوپرمن، مانند بیل دان، قدرت هایش را به طور ناخواسته از یک دانشمند دیوانه بدست میاورد. اما این دفعه به جای قدرت های ذهنی، قدرت فوق بشری و پوست ضد گلوله بدست میاورد.[۷][۸] علاوه بر این سوپرمن جدید برخلاف بیل دان شرور نبود و یک ابرقهرمان مبارز جرم و جنایت به شمار میرفت. زیرا سیگل باور داشت که یک کمیک استریپ که شخصیت اصلی آن ابرقهرمان است احتمال موفقیت بیشتری پیدا میکند.[۹] سیگل در سال های بعد به یاد آورد که در برخی از پنل های نمونه اولیه کمیک استریپ سوپرمن با یک شنل "خفاش مانند" طراحی شده بود، اما درکل او و شوستر توافق کرده بودند که هنوز لباسی طراحی نشود و هیچ لباسی هم در باقی مانده نمونه های اولیه وجود ندارد.[۱۰][۱۱]

 

[شاهدخت]

سیگل و شوستر دومین نسخه سوپرمن را به اتشارات هامور در شیکاگو نشان دادند.[۱۲][الف] در ماه مه ۱۹۳۳، انتشارات هامور یک کتاب کمیک اولیه با عنوان کارآگاه دان: عملیات مخفی ۴۸ منتشر کرد.[۱۳] این کتاب حاوی داستان‌های کاملاً اصلی بود، برخلاف چاپ مجدد نوارهای روزنامه، که در آن زمان تازگی داشت.[۱۴] سیگل و شوستر یک کتاب کمیک در قالبی مشابه به نام سوپرمن گرد هم آوردند. هیئتی از انتشارات هامور در آن تابستان در یک سفر کاری از کلیولند بازدید کردند و سیگل و شوستر از این فرصت استفاده کردند و کار خود را شخصاً ارائه کردند.[۱۵][۱۶] اگر چه انتشارات هامور ابتدا ابراز علاقه کرد، اما بعداً از تجارت کمیک خارج شد بدون اینکه هیچ قراردادی برای کتاب ارائه کنند زیرا فروش کارآگاه دان ناامیدکننده بود.[۱۷][۱۸]

 

[شاهدخت]

سیگل معتقد بود که ناشران به دلیل جوان بودن و ناشناخته بودن او و شوستر آنها را رد می‌کنند، بنابراین او به دنبال طراح دیگری بود که جانشین شوستر شود.[۱۹] وقتی سیگل به شوستر گفت که قصد چه کاری را دارد، شوستر با سوزاندن کمیک سوپرمن رد شده آنها واکنش نشان داد و فقط از سوزاندن جلد آن صرفنظر کرد. همکاری آنها در پروژه های دیگر ادامه یافت، اما همکاری شوستر و سیگل در پروژه سوپرمن به پایان رسیده بود.[۲۰]

 

[شاهدخت]

سیگل از هنرمندان متعددی درخواست همکاری کرد.[۱۹] اولین پاسخ مثبت در ژوئیه ۱۹۳۳ توسط لئو اومیلیا، که کمیک های فو مانچو را برای انتشارات "بل سایندیکیت" طراحی کرده بود، آمد.[۲۱][۲۲] در طرحی که سیگل برای اومیلیا فرستاد، داستان اصلی سوپرمن تغییر کرد: او یک «دانشمند ماجراجو» بود که از آینده‌ای دور، زمانی که بشریت به‌طور طبیعی به «ابرقدرت‌ها» تکامل یافته بود، میامد. درست قبل از اینکه زمین منفجر شود، او با ماشین زمان به دوران مدرن می گریزد و در آنجا بلافاصله شروع به استفاده از ابرقدرت های خود برای مبارزه با جرم و جنایت می کند.[۲۳] اومیلیا چند طرح تهیه کرد و آنها را به سندیکای روزنامه خود نشان داد، اما آنها رد شدند. اومیلیا هیچ نسخه ای از طراحی های خود را برای سیگل نفرستاد و سپس همه آنها گم شدند.[۲۴]

 

[شاهدخت]

در ژوئن ۱۹۳۴، سیگل همکار دیگری پیدا کرد: هنرمندی اهل شیکاگو به نام راسل کیتون.[۲۵][۲۶] کیتون سابقه طراحی کمیک استریپ های باک راجرز و اسکای رودز را داشت. در فیلمنامه ای که سیگل در ژوئن برای کیتون فرستاد، داستان اصلی سوپرمن تکامل بیشتری پیدا کرد: در آینده ای دور، زمانی که زمین به دلیل "فاجعه ای عظیم" در آستانه انفجار بود، آخرین مردی که باقی مانده بود پسر سه ساله خود را به سال ۱۹۳۵ می فرستد. ماشین زمان در جاده ای ظاهر می شود که توسط رانندگان سام و مولی کنت کشف می شود. آنها پسر را در یک یتیم خانه رها می کنند، اما در آنجا نمیتوانند از او مراقبت کنند زیرا او قدرت مافوق بشری و پوست غیرقابل نفوذ دارد. کنت ها پسر را به فرزندی قبول می کنند و نام او را کلارک می گذارند و به او می آموزند که باید از مواهب طبیعی خارق العاده خود به نفع بشریت استفاده کند. در ماه نوامبر، سیگل ادامه‌ی طرحش را برای کیتون فرستاد: ماجرایی که در آن سوپرمن یک توطئه برای ربودن یک بازیکن مشهور فوتبال را خنثی می‌کند. طرح توسعه یافته اشاره می کند که کلارک برای پنهان کردن هویت سوپرمن، یک "یونیفرم" خاص به تن می کند، اما توضیحی درباره شکل آن داده نشده است.[۲۷] کیتون بر اساس فیلمنامه سیگل، دو هفته استریپ تولید کرد. در نوامبر، کیتون طرح های خود را به یک سندیکای روزنامه نشان داد، اما آنها نیز رد شدند، و او پروژه را رها کرد.[۲۸][۲۹]

 

[شاهدخت]

مدتی بعد سیگل و شوستر آشتی کردند و پروژه سوپرمن را با هم از سر گرفتند. این شخصیت از سیاره کریپتون به یک بیگانه تبدیل شد. شوستر لباسی را طراحی کرد که اکنون آشنا شده است: جوراب شلواری با علامت S روی سی*ن*ه، شلوارک و شنل.[۳۰][۳۱][۳۲] آنها کلارک کنت را روزنامه نگاری ساختند که وانمود می کند ترسو است، و همکارش لوئیس لین را تصور کردند که جذب سوپرمن جسور و توانا شده است اما متوجه نمی شود که او و کنت یک نفر هستند.[۳۳]