آموزشی شاعر كيست ؟

[|Queen|]

شاعر نقاش زبر دستي است كه خوبيها و بدي ها را مجسم مي نمايد و مناظر جامعه خود را با بهترين طرزي بيان مي سازد. شاعر، با سرودن اشعار نغز و با انتخاب معاني لطيف و بديع توجه همه را بخويش معطوف ميدارد و افكار خود را بر ديگران تحميل مي كند.



شاعر، با نوشتن اشعار و مقالات مهيج و آتشين، مفاسد اجتماع را روي صفحات كاغذ درمي آورد و عليه ظلم و استبداد و بيدادگري به مبارزه مي پردازد؛ از دوران گذشته تا كنون هر نهضت و انقلاب، هر ترقي و تعالي، هر جنبش و فعاليتي كه در بين جوامع بوجود آمده، تنها در سايهء تذكر گويندگان بوده است.

 

[|Queen|]

شاعر با الهام خدايي با توجه به حقايق، يا سير در آفاق و انفس، براي ما سخن ميراند و گمگشتگان وادي ضلالت و بيخبري را به صوب صواب و حقيقت راهنمايي و رهبري ميكند. به عقيدهء ديگر، شاعر يك ماموريت خدايي دارد تا بشر گمراه و سرگردان را متوجه خطا ها، پليديها، بديها كرده، راه و چاه را بشناساند.



اينكه مي گويند مقام شعرا و نويسندگان والاست، نه از آن جهت است كه آنها الفاظ و عباراتي را به صورت نوشته ها و اشعار در مي آورند؛ بلكه از لحاظ تفوق فكري و برتري فهم و قوهء عاقله است.

 

[|Queen|]

شعرا و نویسندگان سالها رنج برده و از خوب و بد جامعه اطلاع حاصل كرده اند؛ با همه كس محشور شده و از افكار و آرزوي عموم طبقات آگاهند؛ از اين رو سخنان آنان بر جان و دل مي نشيند، و همه چون غذاي مطبوعي، ترانه هاي آنها را نوش جان مي كنند