دلنوشته {شب‌های بی‌سحر} اثر •مبینا‌ی ایران و کاپیتان بد کاربر انجمن رمان بوک•

[کاپیتان بد]

***
یادداشتی که برایت از دل، نوشته‌ام را بارها و بارها بخوان. می‌دانی که اهل حاشیه رفتن نیستم. تو، با آن نگاه غزالی‌ات جایگاهت را در قلب عاشقم حک کرده‌ای. نمی‌خواهم به، با من بودن مجبورت کنم؛ حتی اگر نبودنت مرا به خاموشی بکشاند. می‌خواهم برای آخرین بار، شانس با تو بودن را امتحان کنم. منتظر لبخند دلربایت می‌مانم... .

***

 

[مبینای شهر قصه ها]

خاموشی تو چه فرقی با مرگ من دارد؟
ای داد از این حال پر از تشویشم!
از دست هایت باز گل لاله بگیرم، باز تو تمنا کنی و نه بگویم و تو می‌میری و من پژمرده میشم.
لبخند می‌زنم اگر گاهی تو نگاه کنی به قلبی که سال هاست به انتظار تو شیدا شده است.

 

[کاپیتان بد]

***
به سمتت عاشقانه قدم برمی‌دارم. دستان پرمهرت را در دستان مردانه‌ام می‌گیرم. در چشمان زیبای بارانی‌ات خیره می‌شوم. کاش می‌دانستی تو با آن نگاه غزالی‌ات، دلم را چگونه به لرزه می‌اندازی. لبخندی به نگاه دلگیرت می‌زنم، و دستت را کمی آرام می‌فشارم. و قولی مردانه به پای این اعتمادت در چشمانم می‌نشانم. تا شاید آن تردید اندکی که در دل پاکت آشکار هویداست، از بین برود.

تقدیم به:
همسفر بی‌ادعایم...!

***

 

[DLNZ]

«نویسنده تایپ این اثر را موکول کرده»
تاپیک تا اطلاع ثانوی بسته خواهد بود.
[کادر مدیریت بخش ادبیات]​