آموزشی شخصیت‌پردازی در رمان

[-pariya-]

-اجازه دهید شخصیت‌ها از طریق گفتگو خود را افشا کنند.

۲-از گویش و لهجه می‌توانید با احتیاط و ظرافت در گفتگوها استفاده کنید.

۳-یک‌دستی و انسجام گفتگوی یک شخصیت را حفظ کنید.

۶-الهام از واقعیت

 

[-pariya-]

اسکات فیتز جرالد در مورد جی گتسبی می‌نویسد:

«جی گتسبی در ابتدای کار در داستان به عنوان آدمی که فیتز جرالد می‌شناخت ظاهر شد، اما رفته‌رفته خودش شد.»

استفاده از شخصیت‌های واقعی کاری رایج برای نویسندگان است، چارلز دیکنز در دیوید کاپرفیلد شخصیت آقای میکاپر را از روی پدرش، جان دیکنز نوشت یا اسکارلت اوهارا در رمان بر باد رفته، الهام از مادربزرگ نویسنده کتاب،مارگارت فیچر است.

 

[-pariya-]

چطور شخصیت واقعی را به شخصیت داستانی تبدیل کنیم؟

جانسون می‌گوید: شما رمان متحرکی هستید و هر یک از شخصیت‌ها بخشی از شما هستند.

هر انسانی،حتی خود شما می‌تواند الهام بخش یک شخصیت در رمان باشد و می‌توانیم از آدم‌های واقعی فامیل، دوست و… دوروبرمان الهام بگیریم و درباره‌شان بنویسیم.

 

[-pariya-]

البته تغییر نام شخصیت واقعی در داستان طبیعی است. اما نیاز به چیزهای بیشتری است. معمولاً شما نیاز دارید هویت شخصیت‌های اصلی را برای ملاحظات مختلف مخفی کنید. خلق شخصیت بر اساس واقعیت ممکن است این سختی را به همراه داشته باشد که شخصیت واقعی چنانچه مشهور و زنده باشد اگر آشکارا بر اساس الگوی شخصیت او داستان نوشته شده باشد به خاطر ارائه نکات منفی، اشتباه و… معترض شود. بنابراین خیلی از نویسندگان هویت شخصیت اصلی را اعلام نمی‌کنند. از ترکیب دو یا چند شخصیت، می‌شود شخصیتی تازه خلق کرد.

 

[-pariya-]

اگر آشکارا بر اساس الگوی شخصیت او داستان نوشته شده باشد به خاطر ارائه نکات منفی، اشتباه و… معترض شود. بنابراین خیلی از نویسندگان هویت شخصیت اصلی را اعلام نمی‌کنند. از ترکیب دو یا چند شخصیت، می‌شود شخصیتی تازه خلق کرد.

 

[-pariya-]

پردازش شخصیت‌های رمان از طریق ویژگی‌های درونی آن‌ها

۱-افکار شخصیت

این جمله دکارت را همه شنیده ایم «می‌اندیشم، پس هستم.»

نگرش فرد، افکار و احساساتی هستند که در ذهن او می‌گذرد، وقتی در مورد افکار و ذهنیات شخصیت بنویسید،خواننده اطلاعات بهتری کسب می‌کند.

مثلاً شخصیت‌هایی که افکار محدودی دارند یا افکارشان را نمی‌شود درک کرد، کسالت‌آور و دشوارند.

 

[-pariya-]

برعکس، آدم‌هایی که نگرش باز، پویا و جذاب دارند، نوشتن درباره آنها راحت می‌شود.

بیان افکار درونی شخصیت باعث پرداختن مستقیم به رویدادهای طرح داستان می‌شود. نکته این است که افکار شخصیت‌ها که برای شخصیت‌پردازی نوشته می‌شود، باید کوتاه باشد تا خسته‌کننده نشود.