آموزشی شخصیت پردازی | انجمن رمان بوک

[DELVIN]

 

[DELVIN]

شخصیت پردازی چیست؟
شخصیت پردازی یکی از عناصر بسیار مهم داستان است.
اگر شخصیت را یک سنگ کربن در نظر بگیریم، شخصیت پردازی یعنی تبدیل آن سنگ به الماس؛ یعنی چکش کاری شخصیت‌های داستان؛ یعنی چارچوب بندی آنها.
شخصیت پردازی می‌تواند کاری دشوار باشد. می‌تواند ایده بکر یک داستان را خراب کند و برعکس، از یک ایده نخ نما یا تکراری، داستانی پرجاذبه و گیرا خلق کند.

 

[DELVIN]

شخصیت پردازی شیوه‌های مختلفی دارد. هر داستان گو یا نویسنده‌ای، ممکن است روش‌های متعارف یا غیرنتعارفی برای پرداختن به شخصیت داشته باشد.
مثلاً وصف حال شخصیت‌ها را بیان کند، اعمالشان را زیر نظر بگیرد، ساخنان یا افکارشان را بازگو کند و کنش و واکنش‌های آنها در برخورد با سایر شخصیت‌ها را بیان کند

 

[DELVIN]

شخصیت پردازی چطور به ایجاد یک داستان جذاب کمک می‌کند؟
شخصیت‌پردازی، یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های یک اثر برای رسیدن به موفقیت است.
نویسنده با پرداختن به امیال، دغدغه‌ها و اتفاقات شخصیت‌های داستان، باید بتواند حوادث پی در پی و جالب توجهی در داستانش خلق کند.

 

[DELVIN]

کیفیت شخصیت‌های یک اثر داستانی، تعیین کننده کیفیت داستان است. مثلاً ممکن است یک داستان پتانسیلی بسیار بالا داشته باشد و هر بیننده‌ای با خواندن بخش‌های ابتدایی آن هیجان زده شود؛ ولی وقتی مدتی از خواندن اثر و گذشت و خواننده نتوانست شخصیت پردازی صحیح نویسنده را درک کند، دیگر چیزی نمی‌تواند او را مجبور به ادامه خواندن اثر کند.

 

[DELVIN]

اگر نتوان شخصیت‌ها را شناخت، عاشق آن‌ها شد و یا از آنان متنفر شد، دلیل خاصی برای دنبال کردن داستان نمی‌ماند زیرا اثر بیشتر به مکانی تازه شبیه می‌شود که وقتی واردش می‌شوید همه چیز تازه و نو است ولی مدتی که از حضور شما در آن جا گذشت، احساس خستگی می‌کنید و محیط، تازگی‌اش را از دست می‌دهد.

 

[DELVIN]

اما فرض کنید در آن مکان یک یا چند دوست و آشنا وجود داشته باشد؛ کسانی که می‌توانید با آنها همذات پنداری کنید و یا مثل آینه‌ای از وجود خودتان ببینید، قطعاً شما از حضور در آن جا خسته نمی‌شوید و حتی ممکن است متوجه گذر زمان نیز نشوید! شخصیت‌پردازی یک داستان، درست مانند این است. داستانی که شخصیت پردازی درستی ندارد، به خواننده حس غربت می‌دهد.

 

[DELVIN]

انواع شخصیت در داستان‌ها
ممکن است شخصیت‌های داستان شما، جزو هیچکدام از این موارد پایین نباشد، اما مرسوم‌ترین شخصیت‌ها در داستان، این‌ها هستند:

 

[DELVIN]

1- شخصیت‌های قراردادی
یادتان هست در داستان‌های قدیمی غول، جادوگر، آدم‌های خسیس، آدم‌های بخشنده یا آدم‌های فداکار وجود داشتند؟ این‌ها کسانی هستند که طبق یک قرارداد نانوشته، از ویژگی‌های تقریباً یکسانی برخوردارند؛ یعنی همیشه آدم‌های بخشنده، سخاوتمندی بیشتری از سایر آدم‌ها دارند. جادوگران معمولاً ویژگی‌های منفی دارند و آدم‌های خسیس، در نهایت محبوب و دوست داشتنی نیستند.

 

[DELVIN]

این جور آدم‌ها در داستان، شخصیت‌های قراردادی نامیده می‌شوند.
دلقک‌ها، وزیران دست راست و دست چپ، پهلوانان، جوانمردان و یا پیرمردهای درویش از دیگر شخصیت‌های قراردادی و سنتی هستند که معمولاً مظهر و نمادی از یک رفتار خاص (مثل عدالت، وفاداری، افتادگی و غیره) بودند.