همگانی شعرهایی از همه جا

[ام کا اچ p.r]

درد من و تمام تبر خورده ها یکی است
باور نمی کنیم که مُردیم مدتی است
مژگان عباسلو!
***
ز جمع آشنایان می ‌گریزم
نگاهم غوطه ور در تیرگی ‌ها

به کنجی می‌خزم آرام و خاموش
به بیمار دل خود می ‌دهم گوش

~*~*~
فروغ -فرخزاد
***
تو مرا آزردی....
که خودم کوچ کنم از شهرت!
تو خیالت راحت میروم از قلبت!
میشوم دور ترین خاطره در شب هایت....
دور ترین...
***

 

[ام کا اچ p.r]

بر بلند آسمانی دور دست

ماه هر شب مهربانی می‌کند

کاش روزی مهربانی می‌رسید

بر فرازِ آسمان این زمین…

در زمستانی پر از برف و سکوت

در زمستانی گل‌آلود و پلید

چون جرقه آتشم در این امید

بر فراز آسمان این زمین

کاش روزی مهربانی می‌رسید

 

[ام کا اچ p.r]

باید كسی باشد شبی ماتم بگیرد

وقتی نبودم صورتش را غم بگیرد



باید كسی باشد كه عكس خنده ام را

در لابه لای گریه اش محكم بگیرد



چشمش به هر كوچه خیابانی بیافتد

باران تنهاتر شدن، نَم نَم… بگیرد



هی شهر را با خاطراتش در نَوَردَد

آینده اش را سایه ای مبهم بگیرد



از گریه‌های او خدا قلبش بلرزد

از گریه‌های او نفسهایم بگیرد



من! جای خالی باشم و او هم برایم

هر پنج شنبه شاخه ای مریم بگیرد


شاعر:
پویا جمشیدی

 

[ام کا اچ p.r]

خواستم گریه کنم، قلب صبورم نگذاشت
وقت زانو زدنم بود، غرورم نگذاشت

******



تا نیفتادم نفهمیدم که شادی می کنند
دشمنانم بیش، اما دوستانم بیشتر

******

دل بی رحم در این دوره به کار آید و بس
نرود با دل پر عاطفه کاری از پیش

******

زنده را تا زنده است باید به فریادش رسید
ورنه بر سنگ مزارش آب پاشیدن چه سود؟!



******

تو ندیدی که چه سخت است ببینی عشقت
پیش چشمان تو با او که نباید، باشد(نه بابا راست میگی؟)

******

ما به جرم ساده لوحی، این چنین تنها شدیم
مردمان این زمانه با دو رنگی خوش ترند

******

هزار بار پیاده طواف کعبه کنی
قبول حق نشود گر دلی بیازاری

 

[ام کا اچ p.r]

شده دردی به دلت ریشه کند آب شوی؟
همه شب با غم دلتنگی خود خواب شوی؟

******

ساده بودم که دلم را به امانت دادم
گرگ بودی که دریدی و رهایش کردی…!

******

عاشقت بودم و این را به هزاران ترفند
سعی کردم که بفهمانم و فهمیده نشد

******

نه هر قصاب ماهر می کند پوست
نه هر نون و نمک خور می شود دوست

******

گاهی، تمام شدن یک روز
بیش از یک روز طول می کشد

******

دل شکستی و شبی یک نفر از جنس خودت
خنده ای تلخ به چشمان تَرَت خواهد کرد

******

آزرده دل از کوی تو رفتیم و نگفتی
کی بود؟ کجا رفت؟ چرا بود؟ چرا نیست؟

******

هر کجا کردم محبت، غرق محنت شد دلم
یا من این حکمت ندانم، یا محبت باب نیست

 

[ام کا اچ p.r]

سراپا اگر زرد و پژمرده‌ایم

ولی دل به پاییز نسپرده‌ایم

چو گلدان خالی، لب پنجره

پُر از خاطرات ترک خورده‌ایم

اگر داغ دل بود، ما دیده‌ایم

اگر خون دل بود، ما خورده‌ایم

اگر دل دلیل است، آورده‌ایم

اگر داغ شرط است، ما برده‌ایم

اگر دشنه دشمنان، گردنیم!

اگر خنجر دوستان، گرده‌ایم!

گواهی بخواهید، اینک گواه:

همین زخم‌هایی که نشمرده‌ایم!

دلی سربلند و سری سر به زیر

از این دست عمری به سر برده‌ایم....
قیصر امین پور

 

[ام کا اچ p.r]

با من بگو چگونه به پایان رسیده ام!
با من که در حوالی قلبت تپیده ام
تقویم من به نیمه رسید و هنوز هم
من نیم دیگر دل خود را ندیده ام
پاییز میوزد به درختان و من هنوز
از فصل خنده های تو سیبی نچیده ام

 

[ام کا اچ p.r]

کاش چون پاییز بودم ... کاش چون پاییز بودم
کاش چون پاییز خاموش و ملال انگیز بودم
برگهای آرزوهایم یکایک زرد میشد
آفتاب دیدگانم سرد میشد
آسمان سی*ن*ه ام پر درد می شد
ناگهان طوفان اندوهی به جانم چنگ می زد
اشکهایم همچو باران
دامنم را رنگ می زد
وه ... چه زیبا بود اگر پاییز بودم
وحشی و پر شور و رنگ آمیز بودم
شاعری در چشم من می خواند ... شعری آسمانی
در کنار قلب عاشق شعله می زد
در شرار آتش دردی نهانی
نغمهٔ من ...
همچو آوای نسیم پر شکسته
عطر غم می ریخت بر دلهای خسته
پیش رویم :
چهرهٔ تلخ زمستان جوانی
پشت سر :
آشوب تابستان عشقی ناگهانی
سی*ن*ه ام :
منزلگه اندوه و درد و بدگمانی
کاش چون پاییز بودم ... کاش چون پاییز بودم

 

[ام کا اچ p.r]

بعد از آن دیوانگی ها ای دریغ
باورم ناید که عاقل گشته ام
گوییا (او) مُرده در من کاینچنین
خسته و خاموش و باطل گشته ام
هر دم از آیینه می پرسم ملول
چیستم دیگر ، به چشمت چیستم ؟
لیک در آینه می بینم که ، وای
سایه ای هم زآنچه بودم نیستم
فروغ فرخزاد

 

[ام کا اچ p.r]

گرچه می گویند این دنیا به غیر از خواب نیست
ای اجل!مهمان نوازی کن که دیگر تاب نیست
بین ماهی های اقیانوس و ماهی های تنگ
هیچ فرقی نیست وقتی چاره ای جز آب نیست!
ما رعیت ها کجا!محصول باغستان کجا!؟
روستای سیب های سرخ بی ارباب نیست
ای پلنگ از کوه بالا رفتنت بیهوده است
از کمین بیرون مزن امشب شب مهتاب نیست
در نمازت شعر می خوانی و می رقصی٬دریغ
جای این دیوانگی ها گوشه محراب نیست
گردبادی مثل تو یک عمر سرگردان چیست؟
گوهری مانند مرگ آنقدر هم نایاب نیست!...