مجموعه اشعار شهراد میدری

[mobina01]

با دامن تــرمه، چین به چین می آید
باشرشر ناب ودلنشین می آید


از پله ی آبشار درجنگل ابر
صبح است که دارد به زمین می آید

 

[mobina01]

.
برخیز که شاد و نغمه خوان آمده ام
از باغ پرند و پرنیان آمده ام


با شوق گلی که عطر باران خورده
تا صبح دل انگیز جهان آمده ام

 

[mobina01]

یک بوسه سپردم به نسیم دم صبح


هرچنـــد که ناقــابل، از من بپذیـــر

 

[mobina01]

در باغِ زمرد،گُلِ یاقوت نشان باش
پروانه به گیسویِ غزلهایِ جهان باش

گلبرگِ شکوفایِ بهاری شو و هر صبح
شاد از نفسِ بادِ صبا، مشک فشان باش

 

[mobina01]

هِی خیره شوم ناز کنم رویت را
هِی بو‌ بکشم شمیمِ شب بویت را


کِی میرسد آن شبی که با شعر و شراب
با دستِ خودم شانه کنم مویت را...

 

[mobina01]

.
آورده نسیـــم، بوســـه از بـــاغ بلـــور
گلبــرگ غــزل، شکفته با شادی و شور


برخیز که صبح است و به یمن قدمش
هـر پنجـره ای وا شـده بر چهـچـه نـور

 

[DELARAM]

چه حالی میدهد دستت به دستِ یار بگذاری

قراری خیس در بارانِ گندمزار بگذاری

مرا دعوت کنی تا باغِ عطرآگینِ فیروزه

به برگِ هر درختی شعری از عطار بگذاری

 

[DELARAM]

بهشت و شُرشُرِ رود و کباب و آتش و دود و

اجاقی چاق و قلیانِ دوسیبی بار بگذاری

نسیمت تخت و ابرت رخت و مویت و رامت بخت

به پایت رقصِ خلخال و به دستت تار بگذاری

 

[DELARAM]

پیانو از نسیم و برگ، سنتور از نمِ باران

همآوا با قناری پنجه بر گیتار بگذاری

خیالش هم قشنگ است اینهمه توصیفِ شیدایی

اگر این گونه با من وعده یِ دیدار بگذاری

 

[DELARAM]

شود شرمنده یِ زیبایی ات استادِ نستعلیق

در آیینه اگر خطی بر آن رخسار بگذاری

تصور کن چه خاهد شد بگویی "دوستت دارم"

شبی که بر..... با اقرار بگذاری