فایل شده [شهرِ غم] اثر «زری کاربر انجمن رمان‌بوک»

[itszari.]

عنوان: شهرِ غم
نویسنده: زری
ژانر: تراژدی، عاشقانه
ویراستار: AYSU
کپیست: @سرجوخه؛
خلاصه: شهر شده پر از غم زِ تو.
شهر شده آغشته به اشک از غمِ دوریِ تو.
شهر به غمِ عشق تو اسیر است.
ناله‌ی منِ شاعر از فراغِ عشق است.

 

[Hilda;]

با سلام.
نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمدگویی و سپاس از انتخاب انجمن رمان بوک برای منتشر کردن آثارتان خود؛ خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود، قوانین زیر را با دقت مطالعه کنید.
قوانین تایپ شعر
پس از ارسال ده پست می‌توانید درخواست جلد برای اشعار خود دهید:
تاپیک جامع درخواست جلد
پس از گذشت ده پست می‌توانید درخواست تعیین سطح برای اشعارتان بدهید:
تگ تاپیک جامع درخواست تگ شعر
در صورتی که نمی‌خواهید به نوشتن اشعارتان ادامه دهید در تاپیک زیر اعلام کنید:
تایپک پرسش و پاسخ شعر
شاعران دقت کنند در صورتی که دو ماه تاپیکشان آپدیت نشود تاپیک به متروکه انتقال پیدا می‌کند.

[ مدیریت تالار شعر ]

 

[itszari.]

مقدمه:
در شهر پرسه می‌زنم اما نمی‌بینم تو را
در زیر باران بی‌چتر قدم می‌زنم اما نمی‌بینم تو را
شهر پر از غم است و دلم تو را می‌خواهد اما نمی‌بینم تو را
من مثلِ پروانه بودم و تو آن شمع، شب تا صبح به دورت چرخیدم اما نمی‌بینم تو را

 

[itszari.]

۱) شهرِ تاریکی.
شهر، پر از غم است کجایی تو؟
شهر، پر از نمَ است کجایی تو؟
شهر، بی‌تو چراغِ بی‌فانوس است.
شهر، بی‌تو برایم قفس است کجایی تو؟

 

[itszari.]

۲) شهر مردگان.
شهر از بالا قشنگ بود.
از پایین پر از غم بود.
دلم خنده‌ای از ته دل می‌خواست.
شهر هوایش عاشقانه بود.

 

[itszari.]

۳) بیم دارم.
بیم دارم که عشقت مجنونم کند.
بیم دارم که شبی مرا رسواترین رسوایان کند.
در شهرِ غم پرسه می‌زنم‌.
بیم دارم که مرا با خاطراتت این چنین خوار کند.

 

[itszari.]

۴) اگر دستانت در دستانم بود.
اگر دستانت در دستانم بود
تو آن طرفِ شهر زمین نمی‌خوردی.
دستم اگر در دستت بود
شهر پر از غم‌ نبود
خانه‌ی کوچکی داشتیم
چشمانت سیاهی شب بود
لبخندت خنده‌ی شهر بود

 

[itszari.]

۵) از یاد می‌برم!
من خیابان‌هایِ این شهر را از یاد می‌برم.
هرگز به یاد نمی‌آورم در کدام خیابان دیدمت!
به یاد نمی‌آورم با کدام غزل تو را بوسیدمت!
من خاطرات‌هایِ با تو را از یاد می‌برم.

 

[itszari.]

۶) غم‌هایم را ببین!
ای سکوتِ تنهایی، غم‌هایم را ببین
ای عشقِ من، شب‌هایِ دیرینه‌ام را ببین
ای گلِ شکفته در خواب
شب‌هایِ بی‌آن را ببین!

 

[itszari.]

۷) دلم بهانه‌ات را می‌گیرد.
شب است و باز دلِ من بهانه‌ات را می‌گیرد.
دل من پر از غم است و بهانه‌ی عاشقانه‌هایت را می‌گیرد.
تو نیستی و دلم
هر لحظه‌ی شب، تا سپیده‌ی صبح
بهانه‌ات را می‌گیرد.