دلنوشته تکمیل شده شکوفه های یخ زده♡ اثر مبینا عباسی کاربر انجمن رمان بوک

[مبینای شهر قصه ها]

نام نویسنده: مبینا عباسی
نام دلنوشته: شکوفه های یخ زده
ژانر: درام
ناظر : عاطفه محمدی
ویراستار: زهرا سلیمانی
کپیست: @الهه ماه :)
خلاصه: از جان و تن من همه‌ی عالم گریزان شده‌اند، ک.س نداند چیست حال غریب این روزگاران من! تا تورا دیدم به یادم افتاد که این بهار هم شکوفه‌ها یخ می‌زنند!

 

[YASNA.B]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.

حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[ قوانین تایپ دلنوشته]
پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[ تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]
بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[ تاپیک درخواست تگ دلنوشته]
پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[ تاپیک درخواست جلد ]
و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[ تاپیک اعلام پایان دلنوشته]
دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]
با آرزوی موفقیت برای شما،
♡تیم مدیریت تالار ادبیات♡

 

[مبینای شهر قصه ها]

از اینجا تا خود بهار، شکوفه منتظر است!
همین‌قدر بدان که عشق یخ‌زده است... .
از اینجا برای تو می‌گویم که جان شکوفه‌ای یخ زده است!
یخ زده بود و بی‌جان روی شبنم گلبرگی رها شده بود و کسی حتی اورا تماشا هم نمی‌کرد.

 

[مبینای شهر قصه ها]

یک جایی در این دنیا سرمایی در دلی خفته است، از همین جایی که باران می‌بارد قسم که هیچ پرنده‌ای قصد پرواز ندارد.
هیچ دلی خجسته نیست... نه برای من نه برای تو!
ما همگی تبعیدیم؛ به سرمای دل‌های غافل از شیدا تبعیدیم.
دیگر قسمی نیست... انتظار می‌ماند و همین!

 

[مبینای شهر قصه ها]

فصل خزان می‌رسد تو چرا دلگیری؟
بی‌چاره بهار... از همه جا بی‌خبر است، بی‌چاره دل بی‌قرار ما دل‌تنگ خزان است!
چرا بی‌خبری؟ چرا از دل آن عاشقی که به شکوفه‌ها دل نبسته بی‌زاری؟
چرا از من و از حرف، چرا از غربت سرما تو گریزانی؟
از من نترس... خودم گوشه‌ای از بهار بودم... از من نترس!

 

[مبینای شهر قصه ها]

برای اوج گرفتن نیازی به بال و پر نیست، برای زیبا شدن نباید تن به هر کاری دهی!
تو برای شکوفا شدن باید عاشق شوی، عاشقی سخت نیست... شاید که باید رسوا شوی؟
من می‌دانم شکوفه‌های قلبت یخ زده است
دل بسپار به گرمای دستانی که تورا بی‌وقفه دوست دارد.

 

[مبینای شهر قصه ها]

کاش آن سرمای خفته در دلت گره‌ای کور به تابستان نگاهم بزند که من از آشفته حالی نگاهت گریزانم!
چه کنم؟ کاش پرستوها به قلب تو باز گردند
من جز آرزو برای تو چه کنم؟
کاش آن مرغ سحر ناله سر نمی‌داد، کاش شکوفه‌ای منتظر من نبود... کاش همیشه دل خزان من مال تو باشد، مال تو باشد؟

 

[مبینای شهر قصه ها]

شکوفه ها مردند... تو نمی‌خواهی به من سر بزنی؟
زمستان بر قلب من حکم‌رانی می‌کند... تو نمی‌خواهی لمسش کنی؟
راحت برو... شکوفه، جان داد و تو ندیدی!
گم شدی در رویای یک گوله برف سرد!
راحت باش... خورشید بر من نمی‌تابد.

 

[مبینای شهر قصه ها]

شکوفه‌های خسته!
پرستوهای مرده!
دل من و دل تو... توی انزوا نشسته.
دل قناری داغون،
از خلوت شبانه،
من و تو به دست‌های بهار...
نمی‌رسیم.

 

[مبینای شهر قصه ها]

دلم برای تو می‌میره...
شکوفه‌ها فریاد می‌زنند!
عشق صدایت می‌کند!
خزانم دلتنگ تو می‌شود...
آغوشم هوای تورا می‌کند!
سی*ن*ه‌ام خالی از نفس می‌شود...
شکوفه را پرپر می‌کنی...
هرکاری که از دستت بر می‌آید انجام می‌دهی تا روحم را عذاب بدهی...
بازهم سکوت می‌کنم.