مجموعه اشعار شیخ محمود شبستری

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

از آن گشتند امرت را مسخر
که جان هر یکی در توست مضمر

تو مغز عالمی زان در میانی
بدان خود را که تو جان جهانی

تو را ربع شمالی گشت مسکن
که دل در جانب چپ باشد از تن

جهان عقل و جان سرمایهٔ توست
زمین و آسمان پیرایهٔ توست

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

ببین آن نیستی کو عین هستی است
بلندی را نگر کو ذات پستی است

طبیعی قوت تو ده هزار است
ارادی برتر از حصر و شمار است

وز آن هر یک شده موقوف آلات
ز اعضا و جوارح وز رباطات

پزشکان اندر آن گشتند حیران
فرو ماندند در تشریح انسان

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

نبرده هیچکس ره سوی این کار
به عجز خویش هر یک کرده اقرار

ز حق با هر یکی حظی و قسمی است
معاد و مبدا هر یک به اسمی است

از آن اسمند موجودات قائم
بدان اسمند در تسبیح دائم

به مبدا هر یکی زان مصدری شد
به وقت بازگشتن چون دری شد

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

از آن در کامد اول هم بدر شد
اگرچه در معاش از در به در شد

از آن دانسته‌ای تو جمله اسما
که هستی صورت عکس مسما

ظهور قدرت و علم و ارادت
به توست ای بندهٔ صاحب سعادت

سمیعی و بصیری، حی و گویا
بقا داری نه از خود لیک از آنجا

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

زهی اول که عین آخر آمد
زهی باطن که عین ظاهر آمد

تو از خود روز و شب اندر گمانی
همان بهتر که خود را می‌ندانی

چو انجام تفکر شد تحیر
در اینجا ختم شد بحث تفکر

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

که باشم من مرا از من خبر کن
چه معنی دارد اندر خود سفر کن

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

دگر کردی سؤال از من که من چیست
مرا از من خبر کن تا که من کیست

چو هست مطلق آید در اشارت
به لفظ من کنند از وی عبارت

حقیقت کز تعین شد معین
تو او را در عبارت گفته‌ای من

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

من و تو عارض ذات وجودیم
مشبکهای مشکات وجودیم

همه یک نور دان اشباح و ارواح
گه از آیینه پیدا گه ز مصباح

تو گویی لفظ من در هر عبارت
به سوی روح می‌باشد اشارت

چو کردی پیشوای خود خرد را
نمی‌دانی ز جزو خویش خود را

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

برو ای خواجه خود را نیک بشناس
که نبود فربهی مانند آماس

من تو برتر از جان و تن آمد
که این هر دو ز اجزای من آمد

به لفظ من نه انسان است مخصوص
که تا گویی بدان جان است مخصوص

یکی ره برتر از و مکان شو
جهان بگذار و خود در خود جهان شو

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

ز خط وهمی‌ های هویت
دو چشمی می‌شود در وقت ریت

نماند در میانه رهرو راه
چو های هو شود ملحق به الله

بود هستی بهشت امکان چو دوزخ
من و تو در میان مانند برزخ