مجموعه اشعار شیخ محمود شبستری

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

تبه گردد سراسر مغز بادام
گرش از پوست بیرون آوری خام

ولی چون پخته شد بی پوست نیکوست
اگر مغزش بر آری بر کنی پوست

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

شریعت پوست، مغز آمد حقیقت
میان این و آن باشد طریقت

خلل در راه سالک نقص مغز است
چو مغزش پخته شد بی‌پوست نغز است

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

چو عارف با یقین خویش پیوست
رسیده گشت مغز و پوست بشکست

وجودش اندر این عالم نپاید
برون رفت و دگر هرگز نیاید

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

وگر با پوست تابد تابش خور
در این نشات کند یک دور دیگر

درختی گردد او از آب و از خاک
که شاخش بگذرد از جمله افلاک

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

همان دانه برون آید دگر بار
یکی صد گشته از تقدیر جبار

چو سیر حبه بر خط شجر شد
ز نقطه خط ز خط دوری دگر شد

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

چو شد در دایره سالک مکمل
رسد هم نقطهٔ آخر به اول

دگر باره شود مانند پرگار
بر آن کاری که اول بود بر کار

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

تناسخ نبود این کز روی معنی
ظهورات است در عین تجلی

و قد سلوا و قالوا ما النهایة
فقیل هی الرجوع الی البدایة

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

نبوت را ظهور از آدم آمد
کمالش در وجود خاتم آمد

ولایت بود باقی تا سفر کرد
چو نقطه در جهان دوری دگر کرد

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

ظهور کل او باشد به خاتم
بدو گردد تمامی دور عالم

وجود اولیا او را چو عضوند
که او کل است و ایشان همچو جزوند

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

چو او از خواجه یابد نسبت تام
از او با ظاهر آید رحمت عام

شود او مقتدای هر دو عالم
خلیفه گردد از اولاد آدم