مجموعه اشعار شیخ محمود شبستری

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

ولیکن چو گذشت این طور دنیی
بقای کل بود در دار عقبی

که هر چیزی که بینی بالضرورت
دو عالم دارد از معنی و صورت

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

وصال اولین عین فراق است
مر آن دیگر ز «عند الله باق» است

مظاهر چون فتد بر وفق ظاهر
در اول می‌نماید عین آخر

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

بقا اسم وجود آمد ولیکن
به جایی کان بود سائر چو ساکن

هر آنچ آن هست بالقوه در این دار
به فعل آید در آن عالم به یک بار

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

ز تو هر فعل که اول گشت صادر
بر آن گردی به باری چند قادر

به هر باری اگر نفع است اگر ضر
شود در نفس تو چیزی مدخر

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

به عادت حالها با خوی گردد
به مدت میوه‌ها خوش بوی گردد

از آن آموخت انسان پیشه‌ها را
وز آن ترکیب کرد اندیشه‌ها را

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

همه افعال و اقوال مدخر
هویدا گردد اندر روز محشر

چو عریان گردی از پیراهن تن
شود عیب و هنر یکباره روشن

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

تنت باشد ولیکن بی‌کدورت
که بنماید از او چون آب صورت

همه پیدا شود آنجا ضمایر
فرو خوان آیت «تبلی السرائر»

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

دگر باره به وفق عالم خاص
شود اخلاق تو اجسام و اشخاص

چنان کز قوت عنصر در اینجا
موالید سه گانه گشت پیدا

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

همه اخلاق تو در عالم جان
گهی انوار گردد گاه نیران

تعین مرتفع گردد ز هستی
نماند در نظر بالا و پستی

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

نماند مرگت اندر دار حیوان
به یک رنگی برآید قالب و جان

بود پا و سر و چشم تو چون دل
شود صافی ز ظلمت صورت گل