مجموعه اشعار شیخ محمود شبستری

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

کند انوار حق بر تو تجلی
ببینی بی‌جهت حق را تعالی

دو عالم را همه بر هم زنی تو
ندانم تا چه مستی‌ها کنی تو

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

سقاهم ربهم» چبود بیندیش
«طهورا» چیست صافی گشتن از خویش

زهی شربت زهی لذت زهی ذوق
زهی حیرت زهی دولت زهی شوق

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

زهی شربت زهی لذت زهی ذوق
زهی حیرت زهی دولت زهی شوق

خوشا آن دم که ما بی‌خویش باشیم
غنی مطلق و درویش باشیم

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

نه دین نه عقل نه تقوی نه ادراک
فتاده مسـ*ـت و حیران بر سر خاک

بهشت و حور و خلد آنجا چه سنجد
که بیگانه در آن خلوت نگنجد

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

چو رویت دیدم و خوردم از آن می
ندانم تا چه خواهد شد پس از وی

پی هر مستیی باشد خماری
از این اندیشه دل خون گشت باری

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

قدیم و محدث از هم چون جدا شد
که این عالم شد آن دیگر خدا شد

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

قدیم و محدث از هم خود جدا نیست
که از هستی است باقی دائما نیست

همه آن است و این مانند عنقاست
جز از حق جمله اسم بی‌مسماست

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

عدم موجود گردد این محال است
وجود از روی هستی لایزال است

نه آن این گردد و نه این شود آن
همه اشکال گردد بر تو آسان

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

جهان خود جمله امر اعتباری است
چو آن یک نقطه که اندر دور ساری است

برو یک نقطهٔ آتش بگردان
که بینی دایره از سرعت آن

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

یکی گر در شمار آید به ناچار
نگردد واحد از اعداد بسیار

حدیث «ما سوی الله» را رها کن
به عقل خویش این را زان جدا کن