آموزشی صفر تا صد انشا نویسی( جلسه‌ی 4)

[NIRI]

د ) افزایش قدرت تصور و خیال

دیگر ویژگی ای که انشا نویسی می تواند به کودکان ما هدیه دهد ، قدرت تصورو خیال در کودکان است. نکته ای که بسیاری از روانشناسان به آن اعتقاد دارند و بارها در کتب روانشناسی کودک به آن اشاره شده است ، ذکر این نکته می باشد که طراوت کودکان وابسته به تصورات و خیال هایی است که در ذهن یک کودک وجود دارد. به هر میزان که تصورات یک کودک به مرزهای گسترده تری وارد شود و بتواند خیالات خودش را گسترش دهد ، ذهن فعال تری خواهدداشت.

اما مقوله ای که این میان مورد بحث قرار می گیرد ، اشاره به این مسئله است که آیا همه ی خیالات و تصوراتی که کودکان در ذهن دارند ، می تواند به شکوفایی آنان ختم شود یا خیر؟ طبیعتا نه. یک کودک و یک نوجوان زمانی می تواند از تصورات و خیالات خودش در مسیر شکوفایی بهره بگیرد که تصورات و خیالاتش هدفمند باشد. این هدفمندی چگونه باید ظهور پیدا کند؟

ببنیید ، در یک نگاه گسترده تمام ایده ها و خلاقیت های بشری نشات گرفته از تصورات و خیالات یک انسان است. در واقع همه ی انسان های بزرگ ، چه می خواهند دانشمند باشند و چه می خواهند یک تاجر باشند و یا اینکه حتی یک کارمند دولتی باشند ، نیاز به آن دارند که خلاقیت را ضمیمه ی کار خود کنند .

اگر مروری بر تاریخ علم داشته باشیم ، در می یابیم که تمامی اختراعات ، تمامی نظریه ها و تمامی پیشرفت های موجود در دنیا ، نشات گرفته از تصور و خیالی بوده است که در ذهن یک دانشمند و یا یک فرد دانا وجود داشته است و آن تصور و خیال تبدیل به یک ایده شده است و آن ایده موجبات بهره وری و تحول دنیا را فراهم کرده است.

 

[NIRI]

حاال سوال این است که ما چگونه می توانیم تصورات و خیالات خود را هدفمند کنیم و چگونه می توانیم این تصورات و این خیالات را که در کودکان نیز بسیار است ، رشد دهیم و باعث آن شویم که آنان به یک درجه ی والایی از هوش و ایده پردازی برسند.

این مقوله کمی با پروسه های ذهنی متفاوت است ، چرا که ایده یابی ، نتیجه ی یک پروسه ذهنی است و پروسه ی ذهنی آن تنها با تسلط ذهن صورت می گیرد که در قسمت های قبل برایتان به طور کاملی توضیح داده ایم. با این اوصاف نیاز به آن داریم که تفکر هدفمند را صورت دهیم و ببینیم که چگونه می توان تصورات و خیال های یک کودک را به طور هدفمندی در کودکان نهادینه کرد؟

یکی از ویژگی هایی که هر کودک و نوجوانی با آن روبرو می باشد این است که تمامی داوری ها و قضاوت های ذهنی اش را با توجه به آنچه که می بیند ، انجام میدهد. در واقع یک کودک و یک نوجوان نمی تواند جر آنچه که می بیند و جز آنچه که برای او حقیقت دارد به نتیجه ای برسد.

از همین رو اگر به تصورات کودکان و نوجوانان گوش دهید می بینید که آنان عمدتا تصوراتی دارند که هیچ صورت عملی ندارند ، برای این کار یکی از بهترین راه ها این است که به جای حرف زدن و به جای اینکه بگذارید آن ها تنها در باب تصوراتشان ، خیال پردازی کنید ، بخواهید که هر چه که به آن فکر می کنند را بنویسند.

 

[NIRI]

نخست اینکه وقتی یک تفکر به روی کاغذ می آید ، برای استدلال باز هم نیاز به تفکر دارد و این امر باعث می شود که تفکر پراکنده ی خود را به سمت تفکر خطی و هدفمند انتقال دهد. منظره ی دوم این است که هنگامی که یک کودک خیالات و تصوراتش را بر روی کاغذ می آورد ، می تواند قضاوت و داوری مناسبی نسبت به تصوراتش داشته باشد و آنگاه است که او میان تفکرات مثبت و تفکرات منفی تفکیک قائل می شود و پس از مدتی این قدرت را در اختیار می گیرد که تفکرات خودش را تبدیل به ایده های مثبت کند.

این اتفاق را بسیار جدی بگیرید ، چرا که هر کدام از تفکرات و تصورات خیالی هر کودک می تواند بستری مناسب برای رسیدن به آنچه که قرار است در زندگی تشکیل دهد برسد.