آموزشی صفر تا صد رمان عاشقانه

[STARLET]

شما می‌توانید هرکدام از این کهن‌الگوهای شخصیتی را در داستانتان داشته‌باشید، اما همیشه نیازی نیست که عینا از آن استقاده کنید. با این حال، امیدوارم که آن‌ها الهام‌بخشی باشند برای خلق شخصیت توسط شما و راهنمایی‌تان کند به الگوها و ساختارهای رایج برای نوشتن داستان عاشقانه.

در ادامه برخی از کهن‌الگوهای رایج شخصیت‌های ویژه داستان‌ های عاشقانه را برایتان آورده‌ام.

 

[STARLET]

۱_ گرگ تنها: در نوشتن داستان عاشقانه، کهن‌الگوی گرگ تنها برای قهرمان داستان وجود دارد. گرگ تنها شخصیتی است با گذشته تاریک و سابقه شکست عشقی که نسبت به مردم بی اعتماد شده و برای تجربه عاشقانه جدید باید بسیار مراقب باشد.
۲_ شوالیه در زره درخشان: شخصیتی محافظ، وفادار و شایسته که ممکن است سعی کند رابطه عاطفی‌اش را در طول داستان نجات دهد.

 

[STARLET]

۳_ شورشی: شورشی در نوشتن داستان عاشقانه، شخصیتی مستقل، غیر متعارف و شاید بدبین است که در حال به چالش کشیدن اعتقاداتش با عرف و قوانین جامعه درمورد رابطه عاشقانه است؛ مانند کسی که می‌خواهد در یک جامعه سنتی، تن به ازدواج سفید بدهد.


((کهن الگوهای شریک عشقی))
جالب است بدانید برای نوشتن داستان عاشقانه برای آن‌که بدانیم شریک عشقی چه کسی می‌تواند باشد، چند کهن‌الگو وجود دارد.

دختر یا پسر همسایه:

 

[STARLET]

شخصیتی آشنا و در عین حال جدید که اخیراً برای جلب توجه قهرمان در داستان ظاهر شده است.
۲_ دست‌نیافتنی: شخصیتی که به دلیل موقعیت، ثروت یا عوامل دیگر، دست‌نیافتنی به نظر می‌رسد (البته در نهایت عاشق قهرمان داستان می‌شود؛ زیرا این یک داستان عاشقانه است!)
۳_ بهترین دوست: دوست دیرینه‌ای که در نقطه ای از داستان یا قبل از آن عاشق شخصیت اصلی می‌شود یا شخصیت اصلی را عاشق خود می‌کند.

 

[STARLET]

((کهن الگوهای رقبا))

تقریباً تمام داستان‌های عاشقانه متقاعدکننده، یک رقیب دارد که موانع را افزایش می‌دهد. حضور رقیب یک مثلث عشقی را به وجود می آورد که یکی از عناصر اصلی نوشتن داستان های عاشقانه است. در ادامه برخی از کهن‌الگوهای رایج برای رقیب را آورده‌ام:

عشق سابق: یک شریک عشقی سابق که درست در زمان حساس دوباره ظاهر می‌شود تا باعث آشفتگی یک رابطه عاطفی شود.

 

[STARLET]

۲_ اغواگر (غیر قابل دوست داشتنی): شخصیتی جذاب اما دستکاری‌کننده که به دلایل خودخواهانه سعی می‌کند قهرمان داستان را اغوا کند یا شریک عاطفی‌اش را به سمت خود بکشاند.
۳_ عشق نافرجام: درنوشتن داستان عاشقانه، عشق نافرجام کسی است که از دیگری خوشش می‌آید، اما طرف مقابل این احساس را به او ندارد.

 

[STARLET]

۴_ کامل: شخصیتی که ازنظر قهرمان داستان عالی به نظر می‌رسد، اما راهی برای شکل‌گیری رابطه عاشقانه بین آن‌ها نیست.
((کهن‌الگوی دوست و زیردست برای قهرمان داستان))

تقریبا برای نوشتن همه داستان های عاشقانه به یک شخصیت فرعی نیاز است؛ دوست قهرمان داستان که به قهرمان کمک می‌کند و معمولاً کمی رگه‌های طنز به داستان می‌بخشد. اغلب این شخصیت‌های جانبی حتی قوس داستانی خود را نیز دارند؛ مثال خیلی خوب برای این مورد، شخصیت جین بنت در رمان غرور و تعصب است.

شخصی‌ های جانبی می‌توانند کهن الگوهای خاص خود را در نوشتن داستان عاشقانه داشته باشند، از جمله:

 

[STARLET]

۱_ دوست بی‌تجربه: شخصیتی که نسبت به روابط عاشقانه از قهرمان داستان بی‌تجربه‌تر (یا حداقل علاقه‌مندتر) است و با قهرمان داستان همراه می‌شود تا این روابط را تجربه کند و به چالش بکشد؛ مانند کیسی در فیلم 27 دست لباس.
۲_ دوست حامی: دلسوز، مهربان و همیشه حامی. این فرد دوست و حامی قهرمانی است که گذشته دشواری داشته.

 

[STARLET]

۳_ دوست عصبی، پیرو قانون و نگران: این فرد حامی باید با قهرمانی که جسورتر است دوست شود و به او درمورد رفتارها و کارهایش اخطار دهد.
باز هم می‌گویم، لازم نیست از هیچ یک از این کهن الگوهای شخصیتی خاص استفاده کنید، اما باید حداقل یک شخصیت برای هر یک از این دسته بندی‌ها خلق کنید؛ چراکه برای نوشتن یک داستان عاشقانه به قهرمان، شریک عشقی، رقیب و دوست نیاز دارید. یا با خیال راحت از کهن الگوهای فوق به عنوان الهام استفاده کنید یا خودتان چیزهای جدید اختراع کنید. مگر غیر این است که داستان منبع تمام نوشته‌های خلاقانه است؟

 

[STARLET]

4. ((صحنه‌های به‌یادماندنی در نوشتن داستان عاشقانه))
هر نوع داستانی صحنه های خاصی دارد که مخاطب انتظارش را می‌کشد؛ صحنه‌هایی که اگر ارائه نکنید، خوانندگانتان ناامید می‌شوند. این صحنه‌ها بازدهی عاطفی دارند، به رشد شخصیت کمک می‌کنند و روایت را به‌گونه‌ای پیش می‌برند که برای مخاطب رضایت‌بخش و آشنا باشد. در این بخش صحنه‌هایی آورده‌ام که که برای نوشتن داستان های عاشقانه می‌تواند وجود داشته باشد: