همگانی صنایع دستی قرقیزستان

[Mahi.otred]

«چیبیر» استادی است که با سوزن، نقش‌های مختلف را بر روی چیی می‌آفریند و بعد از آن هر ساقه توسط پشم رنگی پیچیده می‌شود و روی آن نمی‌توان نقش‌های دقیق و زیبایی مثل روی «شیردک» کشید اما استادان باتجربه می‌توانند نقش‌ها و تصاویر پیچیده‌ای را روی آن نقاشی کنند.

 

[Mahi.otred]

معمولا روند آماده‌سازی چیی در محوطه باز صورت می‌گیرد و فرش‌های چیی برای اهداف مختلف استفاده می‌شوند.

فرش‌هایی برای دکوراسیون داخل «یورتا» به عنوان تزئینات با یک لایه عایق اضافی استفاده و نوع دیگر آن، یعنی «آشکانا چیی»، بخش زنانه یورتا را از بقیه فضای آن جدا می‌کند.

 

[Mahi.otred]

برخی اوقات در بخش اصلی یورتا از خارج آن و بخش خشک‌سازی پشم فرش‌های چیی برای محافظت از باد، استفاده می‌شوند.

چیی را همچنین به عنوان قالب، زمان تولید شیرداک و «آلا کییک» استفاده می‌کنند و از ساقه‌های نی، گاهی هم لوازم مختلف خانگی مانند ابزار برای وسایل آشپزخانه ساخته می‌شوند.

 

[Mahi.otred]

فلز؛ تزئینات زرگری

ساخت تزئینات زرگری با استفاده از فلزات و سنگ‌های قیمتی (مانند مرجان و فیروزه) اغلب کار مردان بود با این حال محصولات آماده (معمولا حلقه، گوشواره و دستبند) برای زن‌ها و به ندرت برای مردان ساخته می‌شدند.

 

[Mahi.otred]

مهارت ساخت و ساز جواهرات از پدر به پسر انتقال می‌یافت.

زرگری یکی از قدیمی‌ترین صنایع دستی مردم قرقیز به شمار می‌رود. در حفاری‌های انجام شده در این جمهوری نمونه‌های بسیاری ازکشفیات نقره، طلا و سایر فلزات به دست آمده است.

 

[Mahi.otred]

تکنیک‌های مختلفی در این زمینه استفاده می‌شدند از جمله نقاشی، حکاکی، درزبندی و ساخت روکش با ورق فلزی.

زرگران ترجیح می‌دادند همه عملیات تولید جواهرات را با دستان خود انجام دهند. یک نفر هم مهارت‌های آهنگری و هم زرگری را داشت. اغلب اوقات زرگر همچنین به عنوان یک آهنگر با مهارت تمام کارهای لازم را انجام می‌داد.

 

[Mahi.otred]

زرگران کار با فلزات خالص را بیشتر از فلزات مخلوط شده ترجیح می‌دادند. در حالی که بیشتر اوقات از نقره به عنوان روکش محصولات طلایی و... استفاده می‌شد.

نوع تزئینات زنان وابسته به سن، موقعیت اجتماعی و انگیزه استفاده از آن تفاوت می‌کرد. هر چه خانواده زن ثروتمندتر، تنوع تزئینات و جواهرات در تن وی بیشتر دیده می شد. دختران و زنان جوان تزئینات بزرگتری در مقایسه با زنان سالخورده استفاده می‌کردند.

 

[Mahi.otred]

سایما (گلدوزی)

گلدوزی معروفیت خاصی در میان زنان سنین مختلف داشت. این نوع هنر دستی در مقایسه با دیگر صنایع سنتی فردگراتر می باشد، زیرا به تلاش گروهی نیاز نداشت.

 

[Mahi.otred]

این محصولات در بسیاری از موارد به راحتی دوخته می‌شدند؛ روبان‌ها، برای زینت گنبد یورتا؛ سایبان که روزنه یورتا را می‌پوشد، کیف، پتو اسب، لباس.

کلاه‌ها، به‌ویژه با عناصر دراز‌آویزان، همچنین با گلدوزی تزئین می‌شدند.

 

[Mahi.otred]

در قرن بیستم حتی روپوش‌های رادیو و تلویزیون با گلدوزی‌های مختلف تزئین می‌شدند اما استفاده ویژه از هنر گلدوزی در «توش کییک» (تابلوفرش) دیده می‌شود.