همگانی صنایع دستی پاکستان

[Mahi.otred]

پارچه بافی​

بافت پارچه‌های پشمی که در مناطق شمال و شمال غرب کشور رایج بوده و نیز نوعی پارچه‌ی ابریشمی بسیار لطیف که موج دار به نظر می رسد و به همین مناسبت به آن دریایی می گویند، در شهرهای مولتان و حیدرآباد بافته می شود. - بافت پارچه‌ی ساری با گلدوزی ابریشم و نیز استفاده از نخهای طلا و نقره در تزیین آن، که به زردوزی "شهرت دارد، در کراچی. - بافت نوعی پارچه ای پشمی با تراکم تار و پود کم برای لباس مردانه در نواحی شمالی گیلگیت و چیترال. به این نوع پارچه به مناسبت ماده‌ی اولیه آن که پشم است پتو می گویند. تولید پارچه‌های پنبه ای با توجه به وفور این ماده‌ی اولیه را نیز گرمای فوق العاده‌ی هوا در بیشتر نقاط مرکزی و جنوبی متداول می باشد و به مصرف لباس مردانه و زنانه می رسد.

 

[Mahi.otred]

چاپ پارچه​

چاپ پارچه با استفاده از قالب‌هایی چوبی به صورت قلمکار اژرک یا ازرق و همچنین به سبک باتیک در ایالت سند متداول بوده و محصولاتی که به این شیوه تهیه می شود، اغلب به عنوان دستار یا روسری مورد استفاده قرار می گیرد.

 

[Mahi.otred]

سوزن دوزی​

با استفاده از طرح‌های هندسی که سراسر سطح پارچه را می پوشاند، به شیوه‌ی سوزن دوزی متداول در میان زنان بلوچ ایرانی، این فعالیت بیشتر در نواحی مجاور مرز افغانستان رايج است.

 

[Mahi.otred]

آینه دوزی​

نوعی رودوزی با استفاده از قطعات بسیار کوچک آیینه و گاه همراه با سکه دوزی بوده و در ایالات سند و بلوچستان و به ویژه شهرهای دره غازی خان و کویته (مرکز بلوچستان) متداول می باشد. علاوه بر تزیین لباس‌های محلی برای تهیه‌ی پرده و آویزهای دیواری از این هنر استفاده می شود.

 

[Mahi.otred]

خوس دوزی​

به آن Khes می گویند، در ایالات سند و پنجاب در میان زنان محلی معمول است شیوه‌ی کار به صورت گلدوزی برجسته با استفاده از نخهای فلزی شبیه نقره می باشد که در تزیین لباس زنانه به مصرف می رسد. این فعالیت نیاز به صرف وقت و حوصله‌ی زیادی دارد و تا این اواخر در ایران، در استان هرمزگان و به ویژه جزیره‌ی قشم هم معمول بود.

 

[Mahi.otred]

ساخت اشیاء گوناگون از چرم و پوست​

این رشته در ایالات سند و پنجاب رواج داشته و با استفاده از پوست شتر که روی آن را نقاشی می کنند، فرآورده‌هایی نظیر چراع رومیزی ، چراغ هاى آویز، گلدان‌های تزیینی ، قوطی سیگار و جعبه‌ی مخصوص زیورآلات ساخته می شود.

 

[Mahi.otred]

سفالگری​

رسوبات اطراف رودخانه‌های متعددی که در پاکستان جاری می باشد، از قدیم خاک رس مناسبی برای ساخت اشیاء سفالی فراهم ساخته است. محصولات مذکور با استفاده از چرخ سفالگری ساخته شده و روی آن را معمولاً با نقوش هندسی زینت می بخشند. به علاوه تحت تأثیر سبک‌های اسلامی، نقوش گل و بوته و کنده کاری روی اشیاء با خط کوفی نیز متداول می باشد. در ایالت سند، لعاب آبی و سبزرنگ با طرح‌های گل و بوته با الهام از سبک‌های اسلامی از ایران اقتباس گردیده که به آن کاشیگری می گویند و امروزه در شهرهای مولتان، هلا و جانگ رواج دارد. در شهرهای لاهور و باهاوالپور نیز نوعی محصولات سفالی بدون لعاب و بسیار نازک تولید می کنند که به علت ظرافت زیاد به آن کاغذی می گویند.

 

[Mahi.otred]

ساخت اشیاء چوبی کنده کاری شده و معرّق چوب​

به علت فراوانی درخت گردو در ناحیه‌ی کشمیر، ساخت اشیاء چوبی بسیار زیبا و ظریف با استفاده از چوب گردو رواج داشته و یکی از اقلام عمده‌ی صادراتِ صنایع دستی پاکستان را تشکیل می دهد. اشیایی نظیر انواع میز و مبل، پاراوان ( جدا کننده‌ی فضا) ظروف مختلف و جعبه‌های گوناگون به شیوه‌ی کنده کاری و معرق ساخته می شود.برای تهیه‌ی معرق چوب، از مفتول و ورقه‌های بسیار نازک برنجی، صدف، عاج و استخوان استفاده می کنند.

 

[Mahi.otred]

فلزکاری​

تولید محصولات مسی و برنجی در شهرهای پیشاور و گُجران والا با کیفیت ممتازی متداول بوده و سطح اشیاء مذکور را پس از ساخت، به صورت مشبک، کنده کاری و یا با نقوش برجسته تزیین می کنند. این محصولات در مواردی بدون تزیینات ولی به صورت جلادار و براق در بازار معروف شهر پیشاور که به بازار قصه خوانی یا نقّالی مشهور است، عرضه می گردد. فرآورده‌های این هنر به کشورهای اروپایی و آمریکا نیز صادر می شود. به این ترتیب، پس از فرش، محصولات چوبی و معرق چوب، اشیاء هنری مسی و برنجی سومین گروه عمده از صنایع دستی پاکستان را که جنبه‌ی صادراتی قابل ملاحظه ای دارد، تشکیل می دهد.

 

[Mahi.otred]

سنگ تراشی و معرق سنگ​

ساخت اشیاء مصرفی و تزئینی از سنگ مرمر و همچنین تزیین اشیاء مزبور به صورت معرق در شهر کراچی و اطراف آن متداول می باشد. شیوه‌ی کار به این شکل است که پس از ساخت فرآورده‌های سنگی مورد نظر مانند کاسه، بشقاب‌های تزیینی و گلدان و پایه‌ی چراغ رومیزی از سنگ مرمر، با دقت و ظرافت خاصی نقوش گل و گیاه را روی آن کنده کاری و سپس با استفاده از قطعاتِ صدفِ تراشیده در رنگ‌های متنوع، نقاط خالی شده را پر می کنند که دارای جلوه و زیبایی خاصی می باشد.