متفرقه عاشقانه‌ها

[ILLUSION]

آدمای مهربون ساده نیستن! برعکس خیلی با سیاست و آدم شناسن. اونا به ما حس اعتماد و دوست داشته شدن میدن، که عیار خوبی‌مون رو بسنجن، و اگر ظرفیتش رو نداشته باشیم از دایره دوستانشون خارج میشیم. معمولا آدمای باهوش و ریزبینی هستن. پس از مهربونی آدما نباید سواستفاده کرد. اونا یا وفادارترین دوستامون میشن، یا دیگه اصلا روی ما حساب نمیکنن …

 

[ILLUSION]

کاظم بهمنی یه بیت شعر داره که معشوقش رو به روح خودش تشبیه می کنه، و می خواد بهش بگه نرو.
می گه: "روح برخاسته از من ته این کوچه بایست،
بیش از این دور شوی از بدنم می میرم. "
حقیقتا خیلی قشنگه.❤️

 

[ILLUSION]

‏+ از کجا فهمیدی زندگیتون تموم شده؟!
‏- دیگه غر نمی‌زد، سفره رو قشنگ نمی‌چید، آرایش برام نمی‌کرد، دیر می‌کردم زنگ نمی‌زد، چشاش برق نمی‌زند، به شوخی‌هام نمی‌خندید...
‏+ درسته ولی چیکار کردی که به اینجا رسید؟!
‏- فکر کردم برای همیشه دارمش...

 

[ILLUSION]

مگه چندبار، آدمی میاد تو زندگیمون که وقتی بدقلق و ناراحتیم، همه این بداخلاقیا رو به جون بخره و فرق بین درک کردن و ترک کردن رو تشخیص بده؟
اگه همچین آدمی رو کنارت داری، از دستش نده!

 

[ILLUSION]

بهترین انتقام از کسی که تورو ترک کرده
اینه که بعد از رفتنش، روز به روز خوشبخت تر، خوشحال تر و زیباتر زندگی کنی نه اینکه خودتو آزار بدی، خیلی از آدم ها حتی لیاقت ندارن که بهشون فکر کنی چه برسه به اینکه خودتو به آتیش بزنی، رفتنی میره و آدمهای لایقتر میان.

 

[ILLUSION]

همه ی ما یه نفرو داریم که عمیق ترین و دلی ترین حرف ها و غصه هامون رو فقط میتونیم به اون بگیم تا آروم شیم به قول محمود درویش:«بعضی حرف ها خلق شده اند که فقط یکبار و فقط به یک نفر زده شوند و بعد از آن دیگر هیچ معنایی ندارند..»

 

[ILLUSION]

به جای دوستت دارم و همیشه باهات میمونم و این چیزا، مثل حافظ بهش بگید:
«مطمئن باش که مهرت نرود از دل من!
مگر آن روز که در خاک شود منزل من!» ❤🙃

 

[ILLUSION]

‏یکی از قشنگ‌ترین حس‌های دنیا زمانیه که با یه نفر اونقدر احساس راحتی و صمیمیت می‌کنی، یهو می‌بینی داری چیزایی رو بهش میگی، که تا حالا توی زندگیت به هیچکس نگفتی..

 

[ILLUSION]

تو هَمانی که دلم میخواهد شصت سالگی‌هایم را کنارش بگذرانم،هفتاد سالگی را! تو دقیقاً هَمان یکنفری هستی
که دلم میخواهد پا به پایش پیر شوم!
تو هَمان یاری هستی که شَهریار میگوید بدونِ وجودش شهر ارزشِ دیدن را هم ندارد..

 

[ILLUSION]

کسی که تجربه «رها شدن» داره، می‌دونه که چقدر طول می‌کشه خودتو جمع‌وجور کنی. که حس خواستنی نبودن و کافی نبودن دست از سرت برداره. از همه مهم‌تر، که دیگه منتظرش نباشی. ترکیب احساسات مزخرف اون دوره‌ی انتظار (حتما من بد بودم، من خواستنی نبودم…) همراه با انتظار و دلتنگی، نسخه‌ی مرگه.