موضوع نویسنده
Puyannnn
سطح
4
مهمان
- Sep
- 13,532
- 22,013
- مدال‌ها
- 3
مقدمه
هرچیزی که در جهان هستی وجود دارد، آفریده خداوند بزرگ است. هر چه در آسمان و زمین و میان این دو است از ماه و ستاره ها گرفته، تا رودخانه ها و کوه ها و بیابان و گیاهان و حیوانات، و ابر و برف و باران… آفریده پروردگار است و همه این ها نشانه های وجود خداست که بر تو واجب است به آن ها نگاه کنی و به آفریدگار فکر کن.
بدنه
از عجایب دنیا این است که از زیر زمین گیاهان و روییدنی ها را بیرون آورده، از زیر سنگ سخت، آب زلال و لطیف را روان کرده و زمین و درختانی که در زمستان منجمد شده و انگار مرده بودند را در فصل بهار دوباره زنده و زیبا می کند.
واقعا خیلی جالب است که هر موجودی از حشرات و پرندگان و حیوانات به طور فطری بلدند چطور برای خود آشیانه درست کنند، چه بخورند و چگونه از بچه هایشان مراقبت کنند. مورچه ها از عجیب ترین موجودات هستند که در زمان لازم شروع به ذخیره آذوقه می‌کنند.
فکر کن وارد یک خانه شوی که پر از تزیینات و نقش و نگار باشد، مطمئنا خیلی تحت تاثیر قرار می‌گیری و تا مدت ها از زیبایی های آن خانه برای اطرافیانت تعریف می‌کنی. پس چطور ممکن است در این دنیا، که خانۀ خداوند است و فرشش زمین و سقف بی ستونش آسمان و چراغش خورشید و ماه و ستارگان، زندگی کنی و اینهمه زیبایی ها و شگفتی های این خانه بزرگ را نبینی؟
نتیجه
زندگی یک انسان حقیر در دنیای به این بزرگی، مثل یک مورچه است که توی یک سوراخ کوچک در قصر بزرگ پادشاهی زندگی می‌کند. مورچه به آن کوچکی تنها غذا و اطرافیان خود را می بیند و از زیبایی ها و خدمتکاران و افراد زیادی که در قصر هستند خبر ندارد. سعی کن نگاهت به کوچکی مورچه نباشد که نمی تواند چیز زیادی ببیند و درک کند. خداوند به تو استعداد درک عمیق و رشد معنوی زیادی داده است. به جهان شگفت با دقت نگاه کن و در شناخت آفریدگار بکوش تا از عظمت خداوند سرمست شوی.
هرچیزی که در جهان هستی وجود دارد، آفریده خداوند بزرگ است. هر چه در آسمان و زمین و میان این دو است از ماه و ستاره ها گرفته، تا رودخانه ها و کوه ها و بیابان و گیاهان و حیوانات، و ابر و برف و باران… آفریده پروردگار است و همه این ها نشانه های وجود خداست که بر تو واجب است به آن ها نگاه کنی و به آفریدگار فکر کن.
بدنه
از عجایب دنیا این است که از زیر زمین گیاهان و روییدنی ها را بیرون آورده، از زیر سنگ سخت، آب زلال و لطیف را روان کرده و زمین و درختانی که در زمستان منجمد شده و انگار مرده بودند را در فصل بهار دوباره زنده و زیبا می کند.
واقعا خیلی جالب است که هر موجودی از حشرات و پرندگان و حیوانات به طور فطری بلدند چطور برای خود آشیانه درست کنند، چه بخورند و چگونه از بچه هایشان مراقبت کنند. مورچه ها از عجیب ترین موجودات هستند که در زمان لازم شروع به ذخیره آذوقه می‌کنند.
فکر کن وارد یک خانه شوی که پر از تزیینات و نقش و نگار باشد، مطمئنا خیلی تحت تاثیر قرار می‌گیری و تا مدت ها از زیبایی های آن خانه برای اطرافیانت تعریف می‌کنی. پس چطور ممکن است در این دنیا، که خانۀ خداوند است و فرشش زمین و سقف بی ستونش آسمان و چراغش خورشید و ماه و ستارگان، زندگی کنی و اینهمه زیبایی ها و شگفتی های این خانه بزرگ را نبینی؟
نتیجه
زندگی یک انسان حقیر در دنیای به این بزرگی، مثل یک مورچه است که توی یک سوراخ کوچک در قصر بزرگ پادشاهی زندگی می‌کند. مورچه به آن کوچکی تنها غذا و اطرافیان خود را می بیند و از زیبایی ها و خدمتکاران و افراد زیادی که در قصر هستند خبر ندارد. سعی کن نگاهت به کوچکی مورچه نباشد که نمی تواند چیز زیادی ببیند و درک کند. خداوند به تو استعداد درک عمیق و رشد معنوی زیادی داده است. به جهان شگفت با دقت نگاه کن و در شناخت آفریدگار بکوش تا از عظمت خداوند سرمست شوی.