مجموعه اشعار علی نظمی تبریزی

[;FOROUGH]

علی نظمی تبریزی

 

[;FOROUGH]

تا كی به من سوخته دل رخ ننمایی؟
تا چند چنين تشنه‌‌ی‌ ديدار تو باشم؟

دردی ست مرا از تو كه بهبود نجويم
بهبود من اين است كه بيمار تو باشم

مَپْسند كه از حسرت روی تو، چو (نظمی)
رسوا به سر كوچه و بازار تو باشم

"علی نظمی تبریزی"

 

[;FOROUGH]

(محرم اسرار)

بگذار شبی محرم اسرار تو باشم
در پرده‌ی جان راز نگهدار تو باشم

ای يوسف بازار ملاحت، من مسكين
آن مايه ندارم كه خريدار تو باشم

گر خلوت وصل تو برازنده‌ی من نيست
بگذار كه در سايه‌ی ديوار تو باشم

مرهم نتوان يافت، مگر داغ تو جويم
عزّت نتوان جست، مگر خوار تو باشم

 

[;FOROUGH]

(رباعیات علوی)

بنیان کَنِ منکر و مناهی ست علی
رونق ده دین و دین پناهی ست علی
در دامنش آویز که در هر دو جهان
سرچشمه ی حمت الهی ست علی

 

[;FOROUGH]

شایسته ترین مرد خدا بود علی
در شأن نزول هل اتی بود علی
هرگز به علی خدا نمی باید گفت
لیک آینه ی خدا نما بود علی

 

[;FOROUGH]

سر دفتر عالم معانی ست علی
وابسته ی اسرار نهانی ست علی
نه اهل زمین که آسمانی ست علی
فی الجمله بهشت جاودانی ست علی