آموزشی عکاسی پرتره با موبایل

[FROSTBITE]

انتخاب فاصله کانونی مناسب (لنز موبایل)

بسیاری از موبایل‌های جدید چندین لنز دارند: واید، اولتراواید و تله. برای پرتره، بهترین انتخاب لنز تله یا پرتره است، چون پرسپکتیو طبیعی‌تری ارائه می‌دهد و صورت سوژه متناسب‌تر دیده می‌شود. اگر فقط یک لنز در موبایل دارید، بهتر است خیلی نزدیک نشوید، چون لنز واید باعث اغراق در اجزای صورت می‌شود.
بهتر است کمی عقب‌تر بایستید و بعداً در ادیت عکس را کراپ کنید. این روش باعث می‌شود نسبت اجزای صورت طبیعی‌تر ثبت شود. همچنین اگر گوشی شما حالت پرتره (Portrait Mode) دارد، می‌توانید از آن برای ایجاد بوکه مصنوعی در پس‌زمینه استفاده کنید. هرچند طبیعی نیست، اما کمک می‌کند سوژه بیشتر از محیط جدا شود.

 

[FROSTBITE]

استفاده از حالت پرتره (Portrait Mode)

حالت پرتره در موبایل‌ها با کمک هوش مصنوعی و پردازش نرم‌افزاری پس‌زمینه را محو می‌کند تا تمرکز روی سوژه باشد. این ویژگی مخصوصاً وقتی پس‌زمینه شلوغ است، بسیار مفید است. اما باید با دقت استفاده شود، چون گاهی مرزهای مو یا گوش را اشتباه تشخیص می‌دهد.
برای بهترین نتیجه، از پس‌زمینه‌های ساده استفاده کنید تا الگوریتم گوشی راحت‌تر عمل کند. همچنین مطمئن شوید سوژه فاصله مناسبی با پس‌زمینه داشته باشد. اگر خیلی نزدیک دیوار باشد، افکت محوشدگی مصنوعی‌تر به نظر می‌رسد. ترکیب حالت پرتره با نورپردازی مناسب می‌تواند عکس‌هایی شبیه دوربین‌های حرفه‌ای ایجاد کند.

 

[FROSTBITE]

اهمیت حالت RAW در پرتره

بسیاری از موبایل‌های جدید امکان ثبت عکس در فرمت RAW را دارند. این فرمت اطلاعات بیشتری از نور و رنگ ذخیره می‌کند و هنگام ویرایش دست شما را بازتر می‌گذارد. پرتره‌هایی که در RAW گرفته می‌شوند، کیفیت بالاتری دارند و می‌توانید جزئیات پوست، نور و رنگ‌ها را بهتر کنترل کنید.
البته فایل RAW حجم بیشتری دارد و نیاز به ادیت دارد. اگر تازه‌کار هستید، می‌توانید ابتدا JPEG بگیرید و به‌تدریج سراغ RAW بروید. اما اگر می‌خواهید پرتره‌های حرفه‌ای ثبت کنید، استفاده از RAW یکی از بهترین راه‌ها برای حفظ کیفیت و انعطاف در ویرایش است.

RAW: تصویری خام و دست‌نخورده که تمام جزئیات ثبت‌شده توسط دوربین را بدون فشرده‌سازی نگه می‌دارد—مثل بوم نقاشی قبل از هر رنگ‌آمیزی
JPEG: تصویری پردازش‌شده و فشرده که برای اشتراک‌گذاری و استفاده‌ی سریع آماده است—مثل نقاشی‌ای که قاب شده و روی دیوار نصب شده.

 

[FROSTBITE]

کنترل پس‌زمینه با عمق میدان

یکی از ویژگی‌های مهم پرتره حرفه‌ای، محو بودن پس‌زمینه (Depth of Field) است. وقتی پس‌زمینه تار باشد، سوژه بیشتر به چشم می‌آید و عکس عمق پیدا می‌کند. در دوربین‌های DSLR این کار با دیافراگم باز انجام می‌شود، اما در موبایل‌ها عمق میدان محدودتر است.
برای رسیدن به پس‌زمینه محو، می‌توانید از حالت پرتره یا نرم‌افزارهای ادیت استفاده کنید. همچنین فاصله میان سوژه و پس‌زمینه را افزایش دهید؛ هرچه فاصله بیشتر باشد، پس‌زمینه محوتر می‌شود. گاهی حتی تغییر چند قدمی مکان سوژه می‌تواند تفاوت زیادی ایجاد کند.

دوربین‌های DSLR: ابزارهای حرفه‌ای عکاسی هستند که با لنز قابل تعویض و کنترل دستی، تصاویر دقیق و باکیفیت ثبت می‌کنند.

 

[FROSTBITE]

استفاده از پس‌زمینه ساده در پرتره

یکی از کلیدهای اصلی برای داشتن یک پرتره حرفه‌ای این است که پس‌زمینه تصویر تا حد امکان ساده باشد. وجود عناصر شلوغ یا رنگ‌های متضاد پشت سوژه باعث می‌شود تمرکز مخاطب از چهره یا احساسی که می‌خواهی منتقل کنی، منحرف شود. موبایل‌ها به‌خصوص در حالت پرتره، تلاش می‌کنند پس‌زمینه را تار کنند (افکت بوکه) اما اگر پس‌زمینه خیلی شلوغ باشد، باز هم جلوه عکس ضعیف می‌شود. بنابراین بهتر است سوژه را در مقابل دیوار ساده، آسمان، یا پس‌زمینه‌های بافت‌دار ملایم مثل چوب یا پرده قرار دهی.
این سادگی باعث می‌شود تمام توجه بیننده روی چشم‌ها، حالات صورت و روح عکس متمرکز شود. گاهی می‌توانی با انتخاب رنگ‌های همخوان در پس‌زمینه، به پرتره حس هنری‌تری بدهی. مثلاً اگر لباس سوژه روشن است، انتخاب یک پس‌زمینه تیره باعث برجسته شدن او می‌شود. در مقابل، اگر پس‌زمینه روشن باشد، می‌توانی از سایه‌ها و تضاد طبیعی برای برجسته‌سازی چهره استفاده کنی. پس‌زمینه ساده همیشه ضامن تمرکز روی سوژه است.

 

[FROSTBITE]

استفاده از پرسپکتیو و عمق میدان

پرسپکتیو در پرتره به عکس حس واقعی‌تر و جذاب‌تر می‌دهد. وقتی سوژه را از زاویه‌ای قرار می‌دهی که خطوط محیط به سمت او هدایت شوند (مثل راهرو، خیابان یا نرده‌ها)، چشم مخاطب به‌طور طبیعی به سمت چهره کشیده می‌شود. این تکنیک باعث می‌شود پرتره تو فقط یک عکس ساده از صورت نباشد، بلکه روایتی تصویری داشته باشد که بیننده را درگیر کند.
همچنین عمق میدان نقش مهمی در برجسته کردن سوژه دارد. موبایل‌های امروزی با حالت پرتره می‌توانند پس‌زمینه را محو کنند، اما اگر کمی با فاصله سوژه از پس‌زمینه بازی کنی، افکت خیلی طبیعی‌تر و حرفه‌ای‌تر می‌شود. برای مثال، اگر سوژه دو متر جلوتر از دیوار بایستد، موبایل راحت‌تر پس‌زمینه را تار می‌کند و سوژه زنده‌تر دیده می‌شود. این ترکیب پرسپکتیو و عمق میدان، پرتره را چند سطح بالاتر می‌برد.

 

[FROSTBITE]

عکاسی پرتره در فضای باز

عکاسی پرتره در فضای باز یکی از بهترین روش‌ها برای استفاده از نور طبیعی است. نور خورشید هنگام طلوع یا غروب حالتی ملایم و گرم دارد که به پوست سوژه درخشش طبیعی می‌دهد. این ساعات به «ساعت طلایی» معروف هستند. اگر سوژه را طوری قرار دهی که نور از زاویه ۴۵ درجه به صورت او بخورد، ترکیب نور و سایه باعث می‌شود چهره برجسته و سه‌بعدی به نظر برسد.
در فضای باز باید به پس‌زمینه هم توجه زیادی کنی. وجود درختان، آسمان یا یک خیابان خلوت می‌تواند قاب پرتره را زیبا کند. اما مراقب باش پس‌زمینه از سوژه دزدیده نشود. می‌توانی با تغییر زاویه دوربین یا انتخاب موقعیت مناسب، پس‌زمینه را به شکلی انتخاب کنی که هم سوژه برجسته بماند و هم تصویر داستان‌گو شود.

 

[FROSTBITE]

عکاسی پرتره در فضای بسته

فضای داخلی اغلب چالش بیشتری نسبت به فضای باز دارد، چون نور طبیعی کمتر است. در چنین شرایطی باید از منابع نور مصنوعی مانند چراغ مطالعه، لامپ سقفی یا حتی نور موبایل دیگر استفاده کنی. نکته مهم این است که نور خیلی مستقیم و تند نباشد چون سایه‌های تیز روی صورت ایجاد می‌کند. می‌توانی نور را با پرده یا کاغذ نازک نرم‌تر کنی.
در فضای بسته، پس‌زمینه معمولاً محدودتر است. بهتر است قبل از عکاسی محیط را ساده‌سازی کنی؛ مثلاً وسایل اضافه را از کادر بیرون ببری. استفاده از پرده یا دیوار ساده به تمرکز بر چهره کمک می‌کند. گاهی هم می‌توانی با نورپردازی خلاقانه روی دیوار، پس‌زمینه خاص و هنری بسازی.

 

[FROSTBITE]

اهمیت نگاه در پرتره

چشم‌ها روح عکس پرتره هستند. نگاه مستقیم به دوربین، ارتباط عاطفی شدیدی با بیننده برقرار می‌کند و عکس را تأثیرگذارتر می‌سازد. در مقابل، نگاه به جایی خارج از قاب می‌تواند حس رازآلودگی یا داستانی پنهان به تصویر بدهد. هر نوع نگاه معنای خاص خودش را دارد و باید متناسب با پیامی که می‌خواهی منتقل کنی انتخاب شود.
موبایل‌ها معمولاً فوکوس قوی روی چشم دارند، پس مطمئن شو که فوکوس دقیقاً روی چشم‌ها تنظیم شده است. اگر فوکوس روی بینی یا گوش باشد، چهره بی‌کیفیت به نظر می‌رسد. نور هم باید به چشم‌ها درخشش بدهد؛ این انعکاس نور کوچک (catchlight) باعث زنده شدن نگاه سوژه می‌شود

 

[FROSTBITE]

عکاسی پرتره سیاه‌وسفید

سیاه‌وسفید کردن پرتره، حالتی کلاسیک و عاطفی به عکس می‌دهد. وقتی رنگ‌ها حذف شوند، تمرکز روی بافت پوست، حالات صورت و نگاه بیشتر می‌شود. این نوع پرتره مخصوصاً برای نمایش احساسات عمیق مانند غم، شادی یا تفکر عالی است. می‌توانی بعد از عکاسی، تصویر را در اپلیکیشن‌هایی مثل Snapseed یا Lightroom به سیاه‌وسفید تبدیل کنی.
در این حالت باید به کنتراست نور بیشتر دقت کنی. نور و سایه‌ها در سیاه‌وسفید برجسته‌تر می‌شوند. اگر نورپردازی درست نباشد، عکس تخت و بی‌روح به نظر می‌رسد. اما اگر سایه‌ها و روشنایی‌ها تعادل داشته باشند، پرتره سیاه‌وسفید می‌تواند بسیار قوی و هنری باشد.