آموزشی غلبه بر اهمال‌کاری برای نویسنده‌ها

[-pariya-]

غلبه بر اهمال‌کاری برای نویسنده‌ها​

 

[-pariya-]

اهمال‌کاری در نوشتن

کتاب آداب روزانۀ بزرگان را برداشته بودم و داشتم ورق می‌زدم. از روی کنجکاوی فهرست کتاب را باز کردم و به سراغ چند نویسندۀ نام‌آشنا رفتم تا ببینم چطور ساعات روزشان را شب می‌کرده‌اند.

 

[-pariya-]

از هنری میلر خواندم. از فرانتس کافکا و مارسل پروست و جرج اورول.



هیچ‌وقت تا این حد برایم روشن نشده بود که درست نوشتن، آداب دارد و نوشتن بیشتر از این‌که هنر باشد، تمرین روزانه است و بیشتر از این‌که وابسته به الهام باشد، از دو چیز تبعیت می‌کند:

 

[-pariya-]

صبوری نویسنده​

انضباط در نوشتن​

​

 

[-pariya-]

و شاید تفاوت اصلی بین دو نویسنده که یکی از آن‌ها آثارش را برای همیشه در کشوی میز تحریرش نگه می‌دارد و آن دیگری که من و شما می‌شناسیمش، در همین موضوع انضباط در نوشتن است.

 

[-pariya-]

وقتی چنین انضباطی در نوشتن وجود ندارد، به دنبال آن کم‌حوصلگی و تنش بیشتر می‌شود و درنهایت خروجی کار هم چندان چنگی به دل نخواهد زد.

 

[-pariya-]

همه دوست دارند نویسنده شوند. همه دوست دارند قفسه‌ای از کتابخانه‌شان به چندین جلد از آثار چاپ شدۀ خودشان تعلق داشته باشد اما وقتی زمان نوشتن فرامی‌رسد، وقتی قرار است پشت میز بنشینیم و قلم را روی کاغذ بگذاریم و بنویسیم، چند نفر را می‌شناسیم که حاضر هستند پای کار بمانند؟

 

[-pariya-]

نوشتن سخت است که اگر نبود همه می‌توانستند نویسندۀ خوبی باشند اما می‌بینیم که حتی آن‌هایی که میل به نوشتن در وجودشان موج می‌زند، بازهم با اهمال‌کاری از نوشتن طفره می‌روند و امروز و فردا می‌کنند. فکر می‌کنید چرا؟

چرا از نوشتن طفره می‌رویم؟

 

[-pariya-]

چرا تولید محتوا را مدام به آینده موکول می‌کنیم؟

و چطور می‌شود برای این احساس غلبه کرد و نشست و نوشت؟



در ادامه به این موضوع می‌پردازیم یعنی چراییِ اهمال‌کاری در نوشتن و روش‌های مقابله با آن.

 

[-pariya-]

چرا در نوشتن و تولید محتوا اهمال‌کاری داریم؟
ریشۀ اهمال‌کاری در نوشتن را می‌شود در چند موضوع مهم جستجو کرد. هر فردی با توجه به موقعیتی که در آن است، می‌تواند دلیلی برای اهمال‌کاری خود جست‌وجو کند.