آموزشی غلبه بر اهمال‌کاری برای نویسنده‌ها

[-pariya-]

در اینجاست که خیلی از افراد مشکل را در نداشتن استعداد کافی برای نوشتن جست‌وجو می‌کنند درحالی‌که بهتر است پیش از هر چیز بر روی تقویت انضباط فردی خود زمان بگذارند.

 

[-pariya-]

برخلاف آنچه گمان می‌کنیم، نوشتن برایمان جذاب نیست.
مغز ما به انجام دادن کارهایی تمایل نشان می‌دهد که برایش تکراری و راحت باشد و یا کارهایی که در حیطۀ علایق ما باشند.

 

[-pariya-]

وقتی کاری را دوست داریم تحت هر شرایطی برایش زمان باز می‌‌کنیم و هراندازه هم در انجام آن نابلد باشیم، مهارت‌های لازم را کسب می‌کنیم و دست‌به‌کار می‌شویم

 

[-pariya-]

اگر مدام از نوشتن طفره می‌رویم شاید دلیلش این است که قلباً این کار را دوست نداریم و به خاطر فشاری که از بیرون احساس می‌کنیم و یا هر دلیل بیرونیِ دیگری، به سمت نوشتن گرایش پیداکرده‌ایم.

 

[-pariya-]

اگر ژست نویسنده بودن را کنار بگذاریم و وسوسۀ شناخته شدن به‌عنوان نویسنده را کنار بگذاریم و ببینیم چیز دیگری وجود ندارد که ما را به سمت نوشتن سوق دهد، احتمالاً راه را اشتباه آمده‌ایم و ازاین‌رو نباید تعجب کنیم که مدام از انجام دادن کار نوشتن طفره برویم.

 

[-pariya-]

ما مجبور نیستیم بنویسیم پس نمی‌نویسیم.
ممکن است نوشتن را واقعاً دوست داشته باشیم و از تولید محتوا لذت ببریم اما باز هم مدام خود را در حالی می‌یابیم که از انجام کار طفره می‌رویم. در اینجا احتمالاً نوشتن برایمان اولویت زندگی و کار نیست

 

[-pariya-]

و اگر ننویسیم، چیزی از زندگی‌مان کم نمی‌شود. پس آن را کاری مفرح می‌دانیم که هرزمانی از هفته و ماه و سال که به سراغش برویم، ضرری متوجه خود احساس نمی‌کنیم.

 

[-pariya-]

ذهن ما این‌قدر پرورش‌یافته و آموزش‌دیده نیست که برای انجام دادن کارهایی که اجباری برایشان وجود ندارد، تقلا بزند ما را در مسیر نگه دارد.

 

[-pariya-]

صبوری کافی برای نوشتن نداریم. همه‌چیز را یک‌باره و یکجا می‌خواهیم.
نوشتن و تولید محتوا بیش از هر چیز نیاز به صبر و حوصله دارد.

 

[-pariya-]