آموزشی غیر تداومی و تفاوتش با تداومی

[اورانوس]

تکنیک‌های تدوین غیر تدوامی​

در تدوین توصیف موضوع دو نمای متفاوت است که نماها با یکدیگر همبستگی دارند. اگرچه بین آنها فصل مشترک فضایی یا گرافیکی وجود ندارد، اما بین آنها مضامین مشترک معنایی دیده می‌شود. از این رو در این روش از تکنیک‌های مختلفی استفاده می‌شود تا بتوان نماهای متفاوت را به بهترین نحو کنار یکدیگر قرار داد. این تکنیک‌ها عبارتند از:

 

[اورانوس]

• مونتاژ طولی (متریک): در این تکنیک بدون توجه به محتوای نماها و تنها با ضرب آهنگ طولی نماها، عمل جابجایی بین نماها اعمال می‌شود.
• مونتاژ آهنگین (ریتمیک): از نظر آیزنشتاین، مونتاژ آهنگین شکل تعالی یافته مونتاژ طولی می‌باشد که در آن آهنگ برش متناسب با ضرباهنگ حرکت درون نماها و همچنین متناسب با مطالبات از پیش تعین شده‌ی مواد اولیه کار انتخاب می‌شود.
• مونتاژ لحنی یا مایه‌ای (تنال): در این تکنیک منظور از مایه، درجات نوری، رنگی و در حالت کلی درجات روشنی و تیرگی نماها می‌باشد.
• مونتاژ فرالحنی یا فوق مایه‌ای (اورتونال): این روش مونتاژ، پیچیده‌ترین روش از نظر آیزنشتاین می‌باشد. به عقیده‌ی او این روش از نظر ساختار و اسلوب، برآیند همه‌ی روش‌های قبلی است.
• مونتاژ روشنفکرانه یا اندیشه‌ساز: این روش نوعی هیروگلیف سینمایی است که در عرصه بیان‌های مجازی فیلم به ویژه تشبیه و استعاره شکل می‌گیرد.

 

[اورانوس]

تفاوت تدوین تداومی و غیر تداومی​

تدوین فعالیتی مبتنی‌بر خلاقیت می‌باشد و تدوینگر براساس امر انتخاب برای رسیدن به هدف نهایی چهار تصمیم پیش‌رو دارد. تدوینگر با استفاده از جابجایی، افزودن، حذف کردن و جایگزین کردن می‌تواند به هدف خود دست یابد. تدوینگر با تمرین و تجربه عملی خود می‌تواند، تدوین فیلم را انجام دهد، اما لازم است در این مسیر دانش، فن و هنر خود را نیز ارتقا دهد. بطور کلی در تجربه عملی تدوین فیلم، تدوینگر باید مجموعه‌ای از اصول و پیش فرض‌ها را در تصمیم‌گیری و اجرا در نظر بگیرد.

 

[اورانوس]

مطالعه در زمینه تاریخ و زیباشناسی تدوین یکی از اصول تدوین فیلم می‌باشد. تدوینگر باید شیوه‌های تدوین تداومی و غیر تداومی را بداند و با تفاوت آنها آشنا باشد تا بتواند با یادگیری و استفاده همزمان از آنها، تدوین بهتری انجام دهد. اکنون که با تدوین غیر تداومی آشنا شدیم، در اینجا به بررسی تفاوت تدوین تداومی و غیر تداومی می‌پردازیم.

 

[اورانوس]

تدوین تداومی (تدوین روایی)​

در روش تداومی یا تدوین روایتی هدف اصلی، انتقال توهمی از واقعیت اما از نوع سینمایی آن می‌باشد و مهم‌ترین مسئله خلق روایتی یکدست و منطبق با دنیای واقعی است. بنابراین در این شیوه دو نمای مجاور، متجانس هستند و موضوع یکسانی دارند. اما نمای دوم به نمای اول وابسته است. با این وجود دو نمای متوالی با داشتن تجانس محتوایی و موضوعی، اختلافاتی هم با یکدیگر دارند.

 

[اورانوس]

در تدوین تناوبی که “آندره بازن” آن را تدوین تحلیلی نیز نامیده، تلاش می‌شود برش‌ها در حین انجام تدوین تا حد ممکن مخفی باشند. در نتیجه در این روش مجموعه قوانینی شکل گرفته است که رعایت آنها نیازمند تداومی روان و مخفی می‌باشد.

 

[اورانوس]

شکل قالب تدوین در اکثر برش‌های فیلم‌های سینمایی، مجموعه‌های تلویزیونی، آثار تجاری داستانی تدوین تداومی می‌باشد. همچنین در بخش زیادی از فیلم‌های مستند به خصوص مستندهای داستانی و مستندهایی که شخصی به عنوان راوی در مقابل دوربین قرار دارد، اجرای قوانین تدوین روایتی الزامی است.

 

[اورانوس]

تدوین غیر تداومی (توصیفی)​

برخلاف تدوین تداومی، در تدوین توصیفی موضوع دو نما متفاوت است و نماها با یکدیگر همبستگی دارند. در این تدوین بین نماها فصل مشترک فضایی یا گرافیکی وجود ندارد اما مضامین مشترک معنایی (ایده‌ای یا روایتی) بین آنها دیده می‌شود. در این شیوه برخلاف تدوین تداومی، همبستگی نماها مبنای اصلی است و گرایش بیشتر توصیفی می‌باشد. از این رو آن را تدوین توصیفی یا تدوین بیانی نیز می‌خوانند.

 

[اورانوس]

در این روش خودِ تدوین دارای ماهیت مستقل و معنا بخش است و حاصل نماهای تدوین شده چیزی فراتر از مجموع دو نما است. به عبارت دیگر اگر تدوین را به ادبیات تشبیه کنیم و نماها را عبارات و جملات در نظر بگیریم، تدوین تداومی شبیه حوزه داستان و رمان است و تدوین غیر تداومی ساز و کاری شبیه به شعر و متون تمثیلی دارد.

 

[اورانوس]

در حقیقت در تدوین غیر تداومی صنایع ادبی، اوزان شعری، سبک‌های مختلف تمثیل، تشبیه و استعاره، لف و نشر و … را داریم و از سبک‌های مختلف از خراسانی و هندی گرفته تا هایکوها و اشعار سپید و… استفاده می‌کنیم. اما در تدوین تداومی انواع سیر روایت، نقاط عطف، اوج و فرود و تعلیق، گره افکنی، شخصیت‌پردازی، کنش و واکنش و هر آنچه مربوط به قصه‌گویی می‌شود را مورد استفاده قرار می‌دهیم.