مجموعه اشعار فرامرز عرب عامری

[آیناز]

عمر من صرف شد از عشق نفهمیدم هیچ
کاش می شد که تو دستور زبانم باشی

 

[آیناز]

من از خدا کــــه تـــو را آفرید ، ممنونم

از آن که روح به جسمت دمید، ممنونم

از آن که مثل بت کوچکی تراشت داد

از آن که طــرح تنت را کشید ممنونم

 

[آیناز]

تو راه میروی اندام شهر می لرزد

من از تمــام درختان بیـــد ممنونم

در این غروب ، در این روزهای تنهایـی

از اینکه عشق به دادم رسید، ممنونم

 

[آیناز]

من از کسی که عزیز مرا به چاه انداخت

و آن کـــه آمد و او را خریـد ، ممنونــــم

من از نگاه پریشان آن زلیخـــایی

که خواب پیرهنم را درید، ممنونم

چقدر خوب و قشنگی! چقدر زیبایی!

من از خدا کـــه تـــو را آفرید، ممنونم

 

[آیناز]

گر بگویم با خیالت تا کجاها رفته ام
مردمان این زمانه سنگسارم می کنند...

 

[آیناز]

رج به رج هر بیت را از روی چشمت ساختم
شعرهایم دستباف مهربانی های توست...

 

[آیناز]

عطسه هایم عرصۀ پاییز را پر کرده است
حرف رفتن می زنی هی صبر می آید فقط

 

[آیناز]

روی نبودت هم حسابی تازه وا کردم
یاد تو می ارزد به بودنهای خیلیها

 

[آیناز]

تو در کنار خودت نیستی نمی دانی
که در کنار تو بودن چه عالمی دارد

 

[آیناز]

تو در کنار خودت نیستی نمی دانی
که در کنار تو بودن چه عالمی دارد