مجموعه اشعار فردوسی/سهراب

[ترنم مبینا]

هجیرش چنین داد پاسخ که بس
به ترکی نباید مرا یار ک.س

هجیر دلیر و سپهبد منم
سرت را هم اکنون ز تن برکنم

 

[ترنم مبینا]

فرستم به نزدیک شاه جهان
تنت را کنم زیر گل در نهان

بخندید سهراب کاین گفت‌وگوی
به گوش آمدش تیز بنهاد روی

 

[ترنم مبینا]

چنان نیزه بر نیزه برساختند
که از یکدگر بازنشناختند

یکی نیزه زد بر میانش هجیر
نیامد سنان اندرو جایگیر

 

[ترنم مبینا]

سنان باز پس کرد سهراب شیر
بن نیزه زد بر میان دلیر

ز زین برگرفتش به کردار باد
نیامد همی زو بدلش ایچ یاد

 

[ترنم مبینا]

ز اسپ اندر آمد نشست از برش
همی خواست از تن بریدن سرش

بپیچید و برگشت بر دست راست
غمی شد ز سهراب و زنهار خواست

 

[ترنم مبینا]

رها کرد ازو چنگ و زنهار داد
چو خشنود شد پند بسیار داد

ببستش ببند آنگهی رزمجوی
به نزدیک هومان فرستاد اوی

 

[ترنم مبینا]

به دژ در چو آگه شدند از هجیر
که او را گرفتند و بردند اسیر

خروش آمد و نالهٔ مرد و زن
که کم شد هجیر اندر آن انجمن

 

[ترنم مبینا]

چو آگاه شد دختر گژدهم
که سالار آن انجمن گشت کم

زنی بود برسان گردی سوار
همیشه به جنگ اندرون نامدار

 

[ترنم مبینا]

کجا نام او بود گردآفرید
زمانه ز مادر چنین ناورید

چنان ننگش آمد ز کار هجیر
که شد لاله رنگش به کردار قیر

 

[ترنم مبینا]

بپوشید درع سواران جنگ
نبود اندر آن کار جای درنگ

نهان کرد گیسو به زیر زره
بزد بر سر ترگ رومی گره