دلنوشته {فرمێسکی کانی} | اثر •سونی کاربر انجمن رمان بوک•

[-RPR-]

هەر جارێک، بە بیرت دەچم،
دڵم دەگوێم، تۆیی، تەنها تۆیی.
هەر شەو، بە خەوێکی تۆ دەدەم،
هەر خەوێک، بە ئاوی گریان دەگۆڕێت.

هر بار که به یادت می‌افتم،
قلبم می‌گوید: تویی، فقط تویی.
هر شب، خوابی از تو می‌بینم،
هر خواب، به اشک تبدیل می‌شود.​

 

[-RPR-]

ئەو خۆشەویستییە، کە بە تۆ بوو،
ئێستا بە شێوەی ئاگری خەموو، دەسووتێت.
هەر گریانێک، بە ناوی تۆ دەڕوات،
هەر ئاهم، بە بیرت دەگوێم.

آن عشقی که برای تو بود،
حالا مثل آتش غم می‌سوزد.
هر گریه‌ای با نام تو جاری می‌شود،
هر آهی، نام تو را زمزمه می‌کند.​

 

[-RPR-]

هەر ئاهم، بە ناوی تۆ دەچێت،
هەر گریانێک، بە بیرت دەڕوات.
لە ناو هەموو شتێک، تۆیی،
هەرگیز نەبووی، بەڵام هەمیشە تۆیی.

هر آهی با نام تو همراه است،
هر گریه‌ای با یادت جاری می‌شود.
در میان همه چیز، تویی،
هرگز نبودی، اما همیشه بودی.​

 

[-RPR-]

دڵم، بە شێوەی دارێکی بێ‌هەست،
لە ناو زستانی بێ‌تۆ، دەسۆتە.
هەر گولێک، بە بیرت دەشکۆفێت،
هەر بارانێک، بە ئاهم دەگۆڕێت.

قلبم مثل درختی بی‌حس است،
در زمستان نبودنت، پژمرده شده.
هر گلی با یادت شکوفا می‌شود،
هر بارانی به آه تبدیل می‌شود.​