فرهاد بمری بوه ولام
و عشقد دل دمه دریا
امانتید ولای خدا
چاود شیتم کرد آسمان
بسه بورو دی بی وجدان
اراد چه آرزوی دیرم
اگر نایدو بی تو مرم
در و دیوار ای اتاقه یه سر خاطریلد چرن
گیره نکه دردته گیانم
مه و تو بیشتر داغانم
مه جور خود یه ریوارم
ماتم بانو هیچ نیزانم
خود بو بورم و آغوشد
عشقد نیکم فراموشم
روحم بردی و کهکشان
روح الله بمری بوه ولام