بزرگان تاریخ فلورانس نایتینگل

[جک_اسپارو(:]

فلورانس نایتینگل (به انگلیسی: Florence Nightingale) (زادهٔ ۱۲ می ۱۸۲۰ - درگذشت ۱۳ اوت ۱۹۱۰ میلادی)، یک اصلاحگر اجتماعی انگلیسی، آماردان و بنیانگذار پرستاری نوین بود.

 

[جک_اسپارو(:]

زادهٔ
۱۲ مهٔ ۱۸۲۰
فلورانس، توسکان
درگذشت
۱۳ اوت ۱۹۱۰ (۹۰ سال)
پارک لین، لندن، انگلستان
شناخته‌شده
برای
پیشگام پرستاری نوین
پیشینه علمی
شاخه(ها)
پرستاری، بهداشت
محل کار
اسکدار

 

[جک_اسپارو(:]

نایتینگل زمانی برجسته شد که به‌عنوان مدیر و مربی، ترتیب مراقبت سازمان یافته از سربازان مجروح در طی جنگ کریمه را داد.[۱] او به پرستاران اعتبار امیدوار کننده‌ای داد و تبدیل به تندیسی از فرهنگ ویکتوریایی شد، به‌خصوص توصیفی که از او شد به‌عنوان «زنی چراغ به‌دست» که شبانگاه میان مجروحان جنگی گشت می‌زد.[۲][۳]

 

[جک_اسپارو(:]

اخیراً برخی می‌گویند که در مورد دستاوردهای نایتینگل در جنگ کریمه توسط رسانه‌های آن زمان اغراق شده است، اما منتقدان در مورد اهمیت کارهایی که او بعدها برای حرفه‌ای کردن نقش پرستاری زنان ایفا کرد متفق‌القول اند.[۴] در ۱۸۶۰، نایتینگل با تأسیس مدرسه پرستاری در بیمارستان سنت توماس در لندن، اساس پرستاری حرفه‌ای را بنا نهاد. این مدرسه اولین مدرسه پرستاری سکولار در جهان بود، و اکنون بخشی از کالج پادشاهی لندن است.

 

[جک_اسپارو(:]

به منظور قدردانی از کارهای او، یک تعهد نایتینگلی از پرستاران جدید گرفته می‌شد و مدال فلورانس نایتینگل، بالاترین دستاورد بین‌المللی پرستاری، به افتخار او نامگذاری شد و روز جهانی پرستار که هر ساله برگزار می‌شود نیز در روز تولد او می‌باشد. اصلاحات اجتماعی او شامل ارتقاء سطح سلامت برای تمام بخش‌های جامعه بریتانیا، بهبود وضع گرسنگی در هند، کمک به قوانین سقط جنین که برای زنان خشن بود و توسعه فرم‌های قابل قبول مشارکت زنان در نیروی کار.

 

[جک_اسپارو(:]

نایتینگل یک نویسنده حیرت‌آور و همه‌کاره بود. بسیاری از کارهایی که او در دوران زندگانی اش منتشر کرده، مرتبط با دانش پزشکی بوده است. برخی از رساله‌های او به زبان ساده انگلیسی نوشته، چنان‌که به راحتی توسط افرادی که مهارت ادبی پایینی دارند نیز فهمیده شود. او همچنین در استفاده از اینفوگرافی‌ها نیز پیشتاز بود و از ارائه‌های مصور داده‌های آماری نیز به نحو مؤثری استفاده می‌کرد.[۴] بسیاری از نوشته‌های او شامل کارهای گسترده‌ای در مورد مذهب و عرفان بوده و تنها پس از مرگ او بود که منتشر شدند.

 

[جک_اسپارو(:]

ابتدای زندگی و حضور در جنگ
ویرایش
پدرش ویلیام ادوارد شور یکی از اعضای اشراف‌زادهٔ دربار به‌شمار می‌رفت و فلورانس کوچک، در یک خانه بزرگ و راحت دوران کودکی خود را گذراند. خانواده او پس از ورود فلورانس به حرفه پرستاری از او متنفر شدند.[۵] در نامه‌های محرمانه‌ای که از او یافت شده، نوشته «از کودکی برای خدمت به بیماران و بی‌پناهان الهاماتی از سوی خداوند به قلبم می‌رسید.»

 

[جک_اسپارو(:]

او برخلاف خواستِ خانواده‌اش، علاقه زیادی به درمان بیماران و پرستاری داشت و تصمیم به پا گذاردن در این راه گرفت. به گفته خودش، از دوران کودکی همواره ندایی از جانب خداوند به گوش او می‌رسیده است و شب‌ها هرگز خواب نداشته تا زمانی که صبح فرامی‌رسیده است خودش می‌گفت صدایی آرام مرتباً می‌گفت‌ای فلورانس کوچک، آینده تو تماماً در خدمت بیماران سپری خواهد شد؛ تو سرنوشت مرگبار بیماران را دگرگون خواهی کرد؛ تو مکتبی را پایه‌گذاری خواهی کرد که سرنوشت مرگبار بیماران را دگرگون خواهد ساخت. ای فلورانس کوچک، به‌پا خیز و بیدار باش.

 

[جک_اسپارو(:]

سال ۱۸۵۳، با آغاز جنگ کریمه میان امپراتوری عثمانی و روسیه، فرانسه و انگلستان به یاری عثمانی ایشان به همراه مرتضی (همسرشان) سربازان خود را به جنگ فرستادند. آن زمان تیتر روزنامه‌های تایمز لندن خبر از جنگ و توصیف اوضاع وخیم بیمارستان‌های نظامی انگلیس می‌داد.

 

[جک_اسپارو(:]

در گزارش‌ها آمده بود تنها ۲۰ پرستار در جبهه‌ها فعالیت می‌کنند، بیمارستانی وجود ندارد و حتی باند برای پانسمان هم نیست. با انتشار این گزارش‌ها، فلورانس از وزیر جنگ انگلیس درخواستِ وسایل و امکانات بهداشتی کرد و سپس با همراهی ۳۴ پرستار زن، با شجاعت تمام، پا به اعماق خاک ترکیه گذاشت و به یاری مجروحان شتافت. این نخستین باری بود که یک زن به شکل رسمی اجازه می‌یافت که در ارتش فعالیت کند