بزرگان تاریخ فلورانس نایتینگل

[somayeh]

وضعیت در منطقه بسیار نامناسب بود، به‌طور مثال، تخت‌خواب به اندازه کافی وجود نداشت، همه چیز کثیف بود و همه جا پر از موش بود. وقتی در نوامبر سال ۱۸۵۴ به منطقه رسید، پزشک ارتش حاضر نبود با او کار کند، اما این باعث نشد نایتینگل مأیوس شود و خیلی زود شروع به تمیز کردن محوطه کرد و سربازان بیشتری نیز برای تمیز کردن بیمارستان به او پیوستند.[۵]

 

[somayeh]

او شب‌ها در بیمارستان به سربازانی که به‌شدت مجروح بودند سر می‌زد و تلاش می‌کرد تا آن‌ها شرایط بهتری داشته باشند. به همین دلیل بود که او به نام زن چراغ‌به‌دست شناخته شد.[۵] فلورانس با چهره‌ای آرام‌بخش، برای اینکه سربازان دست از می‌گساری بردارند، اتاقی برای مطالعه و بازی‌های سالم آنان راه انداخت. او بر اثر کار مداوم و همدمی با بیماران دچار تب وحشتناکی شبیه تیفوس یا مالاریا شد که در آن هنگام قربانیان زیادی را به کام مرگ کشانده بود و فلورانس نیز بر اثر این بیماری به‌شدت ضعیف شد.

 

[somayeh]

جنگ پایان یافت و او به لندن بازگشت. زمانی که به خانه برگشت به‌عنوان یک قهرمان مورد استقبال قرار گرفت. حتی ملکه ویکتوریا نیز برای او نامه‌ای نوشت و از او به خاطر کارهایش قدردانی کرد. این امکان وجود ندارد که شما هر روز از ملکه نامه تشکرآمیز دریافت کنید.[۵] هرچند فلورانس نایتینگل می‌خواست گمنام بماند اما نامش به‌عنوان فرشته سرِ زبان‌ها بود؛ ولی برای اینکه خود را از چشم دیگران دور نگه دارد، به گونه‌ای خود را پنهان کرد که گویی مرده است. فلورانس همراه ویلیام فار، یک پزشک نظامی و فرد نیکوکار، به مدت ۲۰ سال برای بهبود وضعیت بیمارستان‌ها و نظام آموزشی پرستاران تلاش کردند.

 

[somayeh]

نایتینگل، نخستین مدرسه عالی آموزش پرستاری را سال ۱۸۶۰ در بیمارستان سن توماس لندن راه‌اندازی و مدیریت کرد.

 

[somayeh]

هرچند سلامت جسمانی او تحلیل رفته بود، اما شهرتش از لندن به آمریکا و هند نیز رسید، به گونه‌ای که یک معمار و تاجر لیورپولی به‌نام ویلیام راتبون در سال ۱۸۶۰ مبلغ زیادی در اختیار فلورانس گذاشت تا یک بیمارستان بسازد. بیمارستان‌هایی که او ساخت مطابق استاندارد و الگوی بهداشتی بود و طبقات مختلف آن به بخش‌های ویژه‌ای مثل زنان و زایمان، روان، کودکان، و جراحی اختصاص داشت.

 

[somayeh]

چند سال کار مداوم و سخت پس از جنگ، توان او را بسیار تضعیف کرد، به‌گونه‌ای که در آخرین سال‌های عمر نابینا شد و نمی‌توانست مانند گذشته به وظایف خود عمل کند، تا اینکه در ۱۳ اوت ۱۹۱۰ در لندن درگذشت.

 

[somayeh]

فلورانس نایتینگل به یک شخصیت مهم در بهبود وضعیت سلامتی سربازان در دوران جنگ بدل شد؛ شخصیتی جهانی که تأثیری عمیق برجای گذاشت.[۵]