درمان فولیکولیت در سگ

[DOonYa]

هنگامی که دامپزشک شما علت فولیکولیت شکم شما را کشف کرد، می تواند به شما کمک کند تا یک برنامه درمانی مناسب را انجام دهید. درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

فولیکولیت باکتریایی​

ممکن است برای از بین بردن کامل پیودرمای عمیق به یک دوره درمانی گسترده نیاز باشد. درمان فولیکولیت باکتریایی اغلب رویکردی سه جانبه دارد که از داروهای موضعی، آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی و مدیریت علت زمینه‌ای استفاده می‌کند. داروهای موضعی شامل شامپوهای ضد میکروبی، کرم‌ها، پمادها و اسپری‌هایی هستند که ممکن است با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی ترکیب شوند تا یک دوره درمانی طولانی مدت برای ریشه‌کنی کامل عفونت باکتریایی انجام شود.

 

[DOonYa]

فولیکولیت قارچی​

درمان فولیکولیت قارچی ممکن است شامل داروهای موضعی و شامپوهای دارویی باشد. برخی از بیماری های قارچی، مانند بلاستومایکوز، ممکن است نیاز به داروهای ضد قارچی سیستمیک برای چند ماه داشته باشند تا بدن از شر ارگانیسم های قارچی خلاص شود.

فولیکولیت اختلال غدد درون ریز​

این عفونت تنها در صورتی قابل درمان است که بیماری زمینه ای مدیریت شود. خوشبختانه، کم کاری تیروئید در سگ ها با داروی روزانه قابل کنترل است. با این حال، درمان بیماری کوشینگ می‌تواند پیچیده‌تر باشد و درمان مادام العمر با یا بدون جراحی ممکن است ضروری باشد.

 

[DOonYa]

فولیکولیت ناشی از انگل​

فولیکولیت ناشی از انگل ها علاوه بر مدیریت عفونت به جا مانده از گاز گرفتن و جویدن حشرات، نیاز به درمان انگل خارجی نیز دارد. برای محافظت از سگ شما در برابر تمام مراحل زندگی این آفات باید به طور منظم داروهای پیشگیری از کک و کنه انجام شود، در حالی که کنه های جرب را می توان با شامپو و داروهای خوراکی از بین برد.

به خاطر داشته باشید که بسیاری از موارد فولیکولیت یک علت زمینه ای دارند که باید برای از بین بردن موفقیت آمیز پوسچول ها و پاپول های شکم شما نیز درمان شود. یک دوره آنتی بیوتیکی ساده ممکن است برای درمان یک مورد خفیف فولیکولیت کافی باشد، اما درمان اضافی اغلب لازم است.

 

[DOonYa]

آیا فولیکولیت در برخی از نژادهای سگ شایع تر است؟​

در حالی که فولیکولیت هیچ گونه تمایلی به نژاد ندارد و می تواند هر حیوان خانگی را تحت تأثیر قرار دهد، شرایط زمینه ای که معمولاً منجر به رشد آن می شود بیشتر در نژادهای خاص رخ می دهد. به عنوان مثال، نژادهایی که مستعد ابتلا به آلرژی های پوستی هستند که می تواند منجر به فولیکولیت شود عبارتند از:

• بوستون تریر
• بوکسورها
• شارپیس چینی
• Dalmations
• گلدن رتریور
• رتریورهای لابرادور
• لهاسا آپسوس
• شیتزو
• تریر اسکاتلندی
• تریر سفید وست هایلند
• فاکس تریر مو سیمی

بیماری‌های متابولیک که احتمال ایجاد فولیکولیت را افزایش می‌دهند، مانند بیماری کوشینگ یا کم‌کاری تیروئید، نیز نژادهای خاص را بیشتر از سایرین تحت تأثیر قرار می‌دهند.

 

[DOonYa]

چگونه از فولیکولیت در سگ ها پیشگیری کنیم؟​

مهم ترین گام در پیشگیری از فولیکولیت، کنترل شرایط زمینه ای است که سگ ها را مستعد عفونت های باکتریایی پوستی می کند. بیشتر موارد فولیکولیت ناشی از حساسیت پوستی است. بنابراین، مدیریت آلرژی های پوستی یکی از بهترین راه ها برای جلوگیری از فولیکولیت است.

اگر سگ شما بیماری های غدد درون ریز (مانند کم کاری تیروئید یا بیماری کوشینگ) یا سرکوب سیستم ایمنی دارد، اطمینان از اینکه این شرایط به درستی مدیریت می شوند نیز می تواند در پیشگیری از فولیکولیت در سگ ها نقش داشته باشد.