بیوگرافی فیلسوف | توماس آکویناس

[دختردریا]

توماس آکویناس
زادهٔ: حدود ۱۲۲۵ روکازکا، پادشاهی سیسیل
درگذشت: ۷ مارس ۱۲۷۴فوسانوا، ایالات پاپی
کارهای برجسته:مدخل الهیات
دوره: فلسفه قرون وسطی
حیطه: فلسفه غرب
مکتب: فلسفه مدرسی، تومیسم، ارسطوگری، روشن فکری، واقع گرایی فلسفی،واقع گرایی خام، قانون طبیعی، نظریه مطابقت حقیقت

 

[دختردریا]

علایق اصلی: متافیزیک، منطق، الهیات، فلسفه ذهن، معرفت‌شناسی، فلسفه اخلاق، فلسفه سیاسی
ایده‌های چشمگیر: براهین پنجگانه، روشن‌فکری، ماهیت
تأثیرگرفته از:
ارسطو، افلاطون، سقراط، ابن رشد، آگوستین، بوئتیوس، پولس، آلبرتوس ماگنوس، ابن میمون، ابن سینا، غزالی، سیسرون، انسلم

تأثیرگذار بر:
فلسفه غرب، پروتستانتیسم

 

[دختردریا]

نام او در زبان لاتین به معنی توماس اهل آکوئینو (شهر کوچکی در ایالت لاتزیو در جنوب ایتالیا) است. در متن‌های فارسی، نام او را گاه با اقتباس از تلفظ فرانسه آن «توماس داکن»، «توماس آکوین»، «طماس آکوین» و جز آن آورده‌اند. فلسفه او را نیز در فارسی با اقتباس از نام آن در انگلیسی یا فرانسه «تومیسم» نامیده‌اند.

 

[دختردریا]

تومیسم یا رئالیسم خداباورانه (واقع‌گرایی الهی)، در قرون وسطی به‌عنوان فلسفه‌های نو صورت‌بندی شد و از قرن سیزدهم تاکنون به صورت جهان‌بینی مهمی درآمده که اندیشهٔ غربی را شکل بخشیده‌است. در تاریخ اندیشه، واقع‌گرایی خداباورانه نمودار تلفیق افکار تعقلی یونان، به نمایندگی ارسطو، و الهیات مسیحی است. هرچند که مسیحیت پیش‌تر، در عصر رومیان، وارد جهان غرب شده بود، متفکران مسیحی یا مدرسیون (اصحاب اسکولاستیک) مانند توماس آکویناس، بعدها تلاش کردند که برای تعالیم دینی سازمانی عقلانی صورت‌بندی کنند تا آن‌ها را از نظم و معنای فلسفی برخوردار سازند.

نقاشی از توماس آکویناس اثر کارلو کریولی

 

[دختردریا]

او سعی داشت فلسفه ارسطو را با مسیحیت تلفیق کند یا به‌عبارتی دیگر آمیزه‌ای از علم و ایمان بسازد. او اعتقاد داشت که هیچ تضادی میان فلسفه و عقل با اعتقادات کلیسایی وجود ندارد و فلسفه و مسیحیت در واقع یک چیز می‌گویند.[۱] هنر بزرگ توماس آکوئیناس این بود که ثابت کرد ایمان و منطق باهم تعارضی ندارند، زیرا در زمان او جمعی معتقد بودند که ارسطو و اعراب بی‌دینند و باید نفوذ خطرناک این ملحدین را ریشه‌کن کرد. این عده می‌گفتند که هرگونه استدلال عقلی درباره‌ی دیانت، شکلی از ضعف و فتور است؛ اما آکوئیناس ثابت کرد که با منطق و استدلال عقلانی نمی‌توان ایمان و دیانت را به خطر انداخت، همین امر برای عقلا آزادی عمل ایجاد کرد تا به اندیشه و تعقل بپردازند. در قیاس فلسفه مسیحیِ آکوئیناس با دنیای اسلام، همین بس که در جهان اسلامی عقیده بر آن بود که خلفای راشدین، قرآن را به طرزی شایسته و صحیح تفسیر کرده‌اند و بدین نحو به قول مسلمین «این باب بسته شده‌ بود» و از این رو درخت تنومند و بارور حکمت عرب که چند قرن در اعتلا بود خشکید.فلسفه او از ۱۸۷۹ تا اواسط دهه ۱۹۶۰ میلادی فلسفه رسمی کلیسای کاتولیک بود.

 

[دختردریا]

مدخل الهیات، شناخته‌شده‌ترین کتاب توماس آکویناس است. این کتاب هر چند ناتمام است ولی یک کتاب کلاسیک تاریخ فلسفه و از پرنفوذترین کتاب‌ها در ادبیات فلسفی غرب بوده و به زبان لاتین نگاشته‌شده‌است.
در سراسر این کتاب، آکویناس به متن‌های مقدس، ارسطو، آگوستین، و دیگر دانشمندان یهود، یونانی، رومی، مسیحی و مسلمان ارجاع می‌دهد.
این کتاب دارای سه فصل اصلی است و هریک از این فصل‌ها درباره یک زیربخش الهیات مسیحی است.