مجموعه اشعار قاآنی شیرازی

[mobina01]

منم آن گدای مُبرَم...
که کنم سوال بوسه...

تویی آن بخیل منعم...
که نمی‌دهی جوابم...

‌

 

[mobina01]

چون من...

پس از وصال نیابی‌ک.س...

صدبار اگر بکاوی ایران را...

 

[mobina01]

به جرم عشٖق تو گر می ‌زنند بر دارم
گمان مبر که ز عشق تو دست بردارم

مگو که جان مرا با تو آشنایی نیست
که با وجود تو از هرکه هست بیزارم

 

[mobina01]

دوشینه فتادم به رهش مسـ*ـت و خراب
از نشوهٔ عشق او نه از بادهٔ ناب

دانست که عاشقم ولی می‌پرسید
این کیست کجاییست چرا خورده شراب

 

[mobina01]

به جرم عشٖق تو گر می ‌زنند بر دارم
گمان مبر که ز عشق تو دست بردارم

مگو که جان مرا با تو آشنایی نیست
که با وجود تو از هرکه هست بیزارم

 

[mobina01]

مهر ار به تو جرمست...
من و مهر جرایم...

میل ار به تو نهیست...
من و میل مناهی...

 

[mobina01]

#ای_شوخ_ناز_پرور...
آشوب عقل و دینی...

طیب بهار خلدی...
#زیب_نگار_چینی...

 

[mobina01]

به رنگ و بوی جهانی نه بلکه بهتر از آنی
به حکم آنکه جهان پیر‌ گشته و تو جوانی

ستاره‌ای، نه مهی نه فرشته‌ای نه گلی نه
که هرچه گویمت آنی چو بنگرم به از آنی

که‌ گفت راحت روحی نه راحتی که بلایی
که گفت جوشن جانی نه جوشنی که سنانی

ز خط و خال تو بردم‌‌ گمان که آهوی چینی
چو پنجه با تو زدم دیدمت که شیر ژیانی

فتد که آیی و بنشینی و می آرم و نوشی
به پای خیزی و بوسی دهّی و جان بستانی

جهان به‌روی تو تازه است و جان به بوی تو زنده
جهان جان تویی امروز از آنکه جان جهان

به نام ماه زمینی به بام مهر سپری
ز روی باغ جنانی به خوی داغ جهانی

چگونه در سخن آید حدیث روی نکویت
که حدّ حسن تو برتر بود ز درک معانی

 

[mobina01]

تیرم بزن بکش که خطا نیست مرگ من

مرگ من آن دمست که تیرت خطا رود

دور از تو شخص من پر کاهی فزون نبود

وانهم به باد رفت کنون تاکجا رود

 

[mobina01]

نامدی دوش و دلم تنگ شد از تنهایی

چه شود کز دلم امروز گره بگشایی

ور تو آیی نشود چارهٔ تنهایی من

که من از خوبش روم چون‌ تو ز در بازآیی