مجموعه اشعار قاآنی شیرازی

[mobina01]

نامدی دوش و دلم تنگ شد از تنهایی
چه شود کز دلم امروز گره بگشایی

ور تو آیی نشود چارهٔ تنهایی من
که من از خوبش روم چون‌ تو ز در بازآیی

 

[mobina01]

این دل که به شهر عشق سرگشتهٔ تست
بیمار و غریب و دربدر گشتهٔ تست

برگشتگی بخت و سیه‌روزی او
از مژگان سیاه برگشتهٔ تست

 

[mobina01]

چو عکس ماه که افتد درون چشمهٔ روشن
به‌ چشم من همه‌ نزدیکی و ز من همه‌ دوری

چو عشق رهزن عقلی چو عقل زینت روحی
چو روح زیور عمری چو عمر مایهٔ سوری

 

[mobina01]

چه غم ز بی کلهی کآ‌سمان کلاه منست
زمین بساط و در و دشت بارگاه منست

گدای عشقم و سلطان وقت خویشتنم
نیاز و مسکنت و عجز و غم سپاه منست

به راه عشق نتابم سر از ارادت دوست
که عشق مملکت و دوست پادشاه منست

زنند طعنه که اندر جهان پناهت نیست
به جان دوست همان نیستی پناه منست

به‌روز حشرکه اعمال خویش عرضه دهند
سواد زلف بتان نامه ی سیاه من است

به مستی ار ز لبت بوسه‌ای طلب کردم
لب پیاله درین جرم عذرخواه منست

قلدرانه گنه می‌کنم ندارم باک
از آنکه رحمت حق ضامن گناه منست

به‌رندی این‌ هنرم بس که‌ عیب ک.س نکنم
ک.س ار ز من نپذیرد خدا گواه منست

مرا به حالت مستی نگر که تا بینی
جهان و هرچه درو هست دستگاه منست

دمی که مسـ*ـت زنم تکیه در برابر دوست
هزار راز نهانی به هر نگاه منست

چگونه ترک کنم باده را به شام و سحر
که آن دعای شب و ورد صبحگاه منست

هزار مرتبه بر تربتم گذشت و نگفت
که این بلاکش افتاده خاک راه منست

مرا که تکیه بر ایام نیست قاآنی
ولای خواجهٔ ایام تکیه گاه منست

امیر کشور جم صاحب اختیار عجم
که در شداید ایام دادخواه منست

 

[mobina01]

در میکده مسـ*ـت از می نابم کردند
سرمست ز جرعهٔ شرابم کردند

ای دوست به چشمهای مسـ*ـت تو قسم
جامی دو سه دادند و خرابم کردند

 

[mobina01]

نگارا دلبرا یارا دلاراما وفادارا

خجل زین نامهابادی که ما را بی‌نشان‌ کردی

 

[mobina01]

هـــر شڪایَتـــ ،،

ڪه مــرا از"" تــو"" بــود در دل تنگـــــ ،

چون ڪنم یاد وصالتـــ ‌،

همـه از یـاد رود ..

 

[mobina01]

به گیسویت
که از سویت
به دیگر سو
نتابم رخ

گرم صدبار چون گیسو به گرد سر بچرخانی...

 

[mobina01]

از کشت عمل بس است یک خوشه مرا
در روی زمین بس است یک گوشه مرا

تا چند چو گاو گرد خرمن گردیم
چون مرغ بس است دانه‌ای توشه مرا

 

[mobina01]

نغمهٔ شیرین او گویی غذای روح ماست

کز لطافت در دل و مغز و جگر جا می کند