ادبیات نوشتاری قصه کودکانه دوستی کرگدن و دم جنبانک

[Puyannnn]

یکی بود یکی نبود. کرگدن جوانی در جنگل به تنهایی زندگی می‌کرد. روزی پرنده‌ای به نام دم جنبانک که داشت در آن حوالی پرواز می‌کرد کرگردن را دید و از او پرسید: چرا تنهایی؟
کرگدن جواب داد: خب کرگدن‌ها همیشه تنها هستند. دم جنبانک گفت: یعنی تو هیچ دوستی نداری؟

 

[Puyannnn]

کرگدن که تا به حال این کلمه رو نشنیده بود، پرسید: دوست یعنی چی؟ دم جنبانک گفت: دوست یعنی کسی که همیشه همراه تو باشد، تو رو دوست داشته باشد و به تو کمک کند. کسی که با وجودش کمتر احساس تنهایی می‌کنی.

کرگدن گفت: ولی من که کمک لازم ندارم. دم جنبانک گفت: به هرحال حتما کمکی هست که تو لازم داشته باشی، مثلاً شاید پشت تو بخارد، چونکه لای چین‌های پوستت پر از حشره‌های ریز است. اگر کسی به تو کمک کند که حشره‌های پشتت را برداری می‌تواند دوست تو باشد.

 

[Puyannnn]

کرگدن گفت: اما کسی دوست ندارد با من دوست بشود، چون من زشتم و تازه پوستم هم کلفت است. دم جنبانک گفت: اما کرگدن جان، دوست داشتن چیزی است که به قلب مربوط است نه به پوست و ظاهر.

کرگدن گفت: قلب دیگر چیست؟ من که قلب ندارم. من فقط پوست دارم و شاخ. دم جنبانک گفت: ولی این امکان ندارد، همه موجودات روی زمین قلب دارند.

 

[Puyannnn]

کرگدن گفت: یعنی قلب من کجاست؟ چرا آن را نمی‌بینم؟ دم جنبانک گفت: چون از قلبت استفاده نمی‌کنی، ولی مطمئن باش که زیر این پوست کلفت یک قلب نازک داری. چون به جای این که من را بترسانی یا لگدم کنی، یا حتی مرا بخوری، داری با من حرف می‌زنی و این یعنی تو می‌توانی بقیه را دوست داشته باشی و یک دوست خوب برای خودت پیدا کنی. حالا اگر اجازه دهی من روی پوست کلفت قشنگت بنشینم. بگذار…

کرگدن داشت دنبال جواب مناسبی می‌گشت، در همین حین دم جنبانک داشت حشره‌های روی پوست کلفت او را دانه دانه برمی‌داشت. کرگدن احساس خوبی داشت، ولی نمیدانست چرا؟

 

[Puyannnn]

کرگدن پرسید: آیا این که من از اینکه تو حشره‌های مزاحم را از روی پوستم برداری خوشم می‌آید و دوست دارم تو روی پشتم بمانی، دوست داشتن است؟ دم جنبانک گفت: نه. من دارم به تو کمک می‌کنم و تو احساس خوبی داری، چون نیازت را برآورده کرده‌ام. اسم این نیاز است. کرگدن سری تکان داد و درست نفهمید که دم جنبانک چه می‌گوید.

 

[Puyannnn]

روز‌های زیادی گذشت و هر روز دم جنبانک می‌آمد و پشت کرگدن می‌نشست. آن‌ها هر روز حسابی با هم صحبت می‌کردند و دم جنبانک حشره‌های کوچک را از روی پوست کلفتش بر می‌داشت و کرگدن از این کار احساس خوبی داشت. دم جنبانک جلوی او پرواز می‌کرد و کرگدن تماشا می‌کرد و احساس می‌کرد دارد زیباترین صحنه‌ی دنیا را می‌بیند و او خیلی خوشبخت است که می تواند دم جنبانک را ببیند. او از اینکه دیگر در این دنیا احساس تنهایی نمی‌کرد بسیار خوشحال بود.

کرگدن گفت: دم جنبانک عزیز اینکه من از وجود تو خوشحالم و دوست دارم با هم بازی کنیم یعنی چه؟ دم جنبانک جلوی چشم‌های او چرخید و گفت: این یعنی دوستی. یعنی من و تو با هم دوست هستیم.

کرگدن با شنیدن این جمله لبخند زد.