مجموعه اشعار قیصر امین پور
- نویسنده موضوع محسا
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
- Mar
- 10,700
- 27,711
- مدال‌ها
- 9
چرا همیشه همین است آسمان و زمین؟
زمان هماره همان و زمین همیشه همین؟
اگرچه پرسش بی پاسخی است، می‌پرسم:
چرا همیشه چنان و چرا همیشه چنین؟
چرا زمین و زمان بی امان و بی مهرند؟
زمان زمانه‌ی قهر و زمین زمینه‌ی کین؟
حدیث آدمی و چرخ آسیاب زمان
حدیث جام بلور است و صخره‌ی سنگین
هزار شاید و آیا به جای یک باید
گمان کنم، به گمانم نشسته جای یقین
اگر که چون و چرا با خدا خطاست، چرا
چرا سوال و جواب است روز بازپسین؟
چرا در آخر هر جمله‌ای که می‌گویم
تو ای نشانه‌ی پرسش نشسته‌ای به کمین؟
زمان هماره همان و زمین همیشه همین؟
اگرچه پرسش بی پاسخی است، می‌پرسم:
چرا همیشه چنان و چرا همیشه چنین؟
چرا زمین و زمان بی امان و بی مهرند؟
زمان زمانه‌ی قهر و زمین زمینه‌ی کین؟
حدیث آدمی و چرخ آسیاب زمان
حدیث جام بلور است و صخره‌ی سنگین
هزار شاید و آیا به جای یک باید
گمان کنم، به گمانم نشسته جای یقین
اگر که چون و چرا با خدا خطاست، چرا
چرا سوال و جواب است روز بازپسین؟
چرا در آخر هر جمله‌ای که می‌گویم
تو ای نشانه‌ی پرسش نشسته‌ای به کمین؟
- Mar
- 10,700
- 27,711
- مدال‌ها
- 9
بر تیرِ نگاه تو دلم سی*ن*ه سپر کرد
تیر آمد و از این سپر و سی*ن*ه گذر کرد
چشم تو به زیبایی خود شیفته‌تر شد
همچون گل نرگس که در آیینه نظر کرد
با عشق بگو سربه‌سر دل نگذارد
طفلی دلکم را غم تو دست به سر کرد!
گفتیم دَمی با غم تو رازِ نهانی
عالم همه را شور و شرِ اشک خبر کرد
سوز جگرم سوخته دامان دلم را
آهی که کشیدیم در آیینه اثر کرد
یک لحظه شدم از دل خود غافل و ناگاه
چون رود به دریا زد و چون موج خطر کرد!
بی‌صبر و شکیبم، که همه صبر و شکیبم
همراه عزیزانِ سفرکرده، سفر کرد
باید به میانجی‌گری یک سرِ مویت
فکری به پریشانی احوال بشر کرد.
تیر آمد و از این سپر و سی*ن*ه گذر کرد
چشم تو به زیبایی خود شیفته‌تر شد
همچون گل نرگس که در آیینه نظر کرد
با عشق بگو سربه‌سر دل نگذارد
طفلی دلکم را غم تو دست به سر کرد!
گفتیم دَمی با غم تو رازِ نهانی
عالم همه را شور و شرِ اشک خبر کرد
سوز جگرم سوخته دامان دلم را
آهی که کشیدیم در آیینه اثر کرد
یک لحظه شدم از دل خود غافل و ناگاه
چون رود به دریا زد و چون موج خطر کرد!
بی‌صبر و شکیبم، که همه صبر و شکیبم
همراه عزیزانِ سفرکرده، سفر کرد
باید به میانجی‌گری یک سرِ مویت
فکری به پریشانی احوال بشر کرد.
- Mar
- 10,700
- 27,711
- مدال‌ها
- 9
مثل آن مرداب غمگینی که نیلوفر نداشت
حال من بد بود اما هیچ ک.س باور نداشت!
خوب می دانم که "تنهایی" مرا دق می دهد
عشق هم در چنته اش چیزی از این بهتر نداشت!
آنقدر می ترسم از بی رحمی پاییز که
ترس من را روز پایانی شهریور نداشت!
زندگی ظرف بلوری بود کنج خانه ام
ناگهان افتاد از چشمم، ولی مو برنداشت!
حال من، حال گل سرخی ست در چنگ مغول
هیچ ک.س حالی شبیه من به جز "قیصر" نداشت!
حال من بد بود اما هیچ ک.س باور نداشت!
خوب می دانم که "تنهایی" مرا دق می دهد
عشق هم در چنته اش چیزی از این بهتر نداشت!
آنقدر می ترسم از بی رحمی پاییز که
ترس من را روز پایانی شهریور نداشت!
زندگی ظرف بلوری بود کنج خانه ام
ناگهان افتاد از چشمم، ولی مو برنداشت!
حال من، حال گل سرخی ست در چنگ مغول
هیچ ک.س حالی شبیه من به جز "قیصر" نداشت!
- Mar
- 10,700
- 27,711
- مدال‌ها
- 9
چرا عاقلان را نصیحت کنیم؟
بیایید از عشق صحبت کنیم
تمامِ عباداتِ ما عادت است
به بی‌عادتی کاش عادت کنیم
چه اشکال دارد پس از هر نماز
دو رکعت گُلی را عبادت کنیم؟
به هنگامِ نیّت برای نماز
به آلاله‌ها قصدِ قربت کنیم
چه اشکال دارد که در هر قنوت
دَمی بشنو از نی حکایت کنیم؟
چه اشکال دارد در آیینه‌ها
جمالِ خدا را زیارت کنیم؟
مگر موجِ دریا ز دریا جداست
چرا بر «یکی» حکم «کثرت» کنیم؟
پراکندگی حاصلِ کثرت است
بیایید تمرینِ وحدت کنیم
«وجودِ» تو چون عینِ «ماهیت» است
چرا باز بحثِ «اصالت» کنیم؟
اگر عشق خود علتِ اصلی است
چرا بحثِ «معلول» و «علت» کنیم؟
بیا جیبِ احساس و اندیشه را
پُر از نُقلِ مهر و محبت کنیم
پُر از گلشنِ راز، از عقلِ سرخ
پُر از کیمیایِ سعادت کنیم
بیایید تا عینِ عین القُضات
میان دل و دین قضاوت کنیم
اگر سُنَّتِ اوست نوآوری
نگاهی هم از نو به سُنَّت کنیم
مگو کهنه شد رسمِ عهدِ اَلَست
بیایید تجدیدِ بیعت کنیم
برادر چه شد رسمِ اِخوانیه؟
بیا یادِ عهدِ اُخُوَّت کنیم
بگو قافیه سست یا نادرست
همین بس که ما ساده صحبت کنیم
خدایا دلی آفتابی بده
که از باغِ گل‌ها حمایت کنیم
رعایت کن آن عاشقی را که گفت:
«بیا عاشقی را رعایت کنیم»
بیایید از عشق صحبت کنیم
تمامِ عباداتِ ما عادت است
به بی‌عادتی کاش عادت کنیم
چه اشکال دارد پس از هر نماز
دو رکعت گُلی را عبادت کنیم؟
به هنگامِ نیّت برای نماز
به آلاله‌ها قصدِ قربت کنیم
چه اشکال دارد که در هر قنوت
دَمی بشنو از نی حکایت کنیم؟
چه اشکال دارد در آیینه‌ها
جمالِ خدا را زیارت کنیم؟
مگر موجِ دریا ز دریا جداست
چرا بر «یکی» حکم «کثرت» کنیم؟
پراکندگی حاصلِ کثرت است
بیایید تمرینِ وحدت کنیم
«وجودِ» تو چون عینِ «ماهیت» است
چرا باز بحثِ «اصالت» کنیم؟
اگر عشق خود علتِ اصلی است
چرا بحثِ «معلول» و «علت» کنیم؟
بیا جیبِ احساس و اندیشه را
پُر از نُقلِ مهر و محبت کنیم
پُر از گلشنِ راز، از عقلِ سرخ
پُر از کیمیایِ سعادت کنیم
بیایید تا عینِ عین القُضات
میان دل و دین قضاوت کنیم
اگر سُنَّتِ اوست نوآوری
نگاهی هم از نو به سُنَّت کنیم
مگو کهنه شد رسمِ عهدِ اَلَست
بیایید تجدیدِ بیعت کنیم
برادر چه شد رسمِ اِخوانیه؟
بیا یادِ عهدِ اُخُوَّت کنیم
بگو قافیه سست یا نادرست
همین بس که ما ساده صحبت کنیم
خدایا دلی آفتابی بده
که از باغِ گل‌ها حمایت کنیم
رعایت کن آن عاشقی را که گفت:
«بیا عاشقی را رعایت کنیم»
- Mar
- 10,700
- 27,711
- مدال‌ها
- 9
گاهی گمان نمیکنی ولی خوب میشود
گاهی نمیشود که نمیشود که نمیشود
گاهی بساط عیش خودش جور میشود
گاهی دگر تهیه بدستور میشود
گه جور میشود خود آن بی مقدمه
گه با دو صد مقدمه ناجور میشود
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است
گاهی نگفته قرعه به نام تو میشود
گاهی گدای گدایی و بخت با تو یار نیست
گاهی تمام شهر گدای تو میشود
گاهی برای خنده دلم تنگ میشود
گاهی دلم تراشه ای از سنگ میشود
گاهی تمام آبی این آسمان ما
یکباره تیره گشته و بی رنگ میشود
گاهی نفس به تیزی شمشیر میشود
از هرچه زندگیست دلت سیر میشود
گویی به خواب بود جوانی مان گذشت
گاهی چه زود فرصتمان دیر میشود
کاری ندارم کجایی چه میکنی
بی عشق سر مکن که دلت پیر میشود.
گاهی نمیشود که نمیشود که نمیشود
گاهی بساط عیش خودش جور میشود
گاهی دگر تهیه بدستور میشود
گه جور میشود خود آن بی مقدمه
گه با دو صد مقدمه ناجور میشود
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است
گاهی نگفته قرعه به نام تو میشود
گاهی گدای گدایی و بخت با تو یار نیست
گاهی تمام شهر گدای تو میشود
گاهی برای خنده دلم تنگ میشود
گاهی دلم تراشه ای از سنگ میشود
گاهی تمام آبی این آسمان ما
یکباره تیره گشته و بی رنگ میشود
گاهی نفس به تیزی شمشیر میشود
از هرچه زندگیست دلت سیر میشود
گویی به خواب بود جوانی مان گذشت
گاهی چه زود فرصتمان دیر میشود
کاری ندارم کجایی چه میکنی
بی عشق سر مکن که دلت پیر میشود.
