مجموعه اشعار مجموعه اشعارِ گُرگِ دَرون و تیرِ برقِ چوبی

[mobina01]

اشعار گرگ درون از فریدون مشیری
و تیر برق چوبی از کاظم بهمنی

 

[mobina01]

گرگ درون

گفت دانایى که: گرگى خیره سر

هست پنهان در نهاد هر بشر

لاجرم جارى است پیکارى سترگ

روز و شب مابین این انسان و گرگ

زور بازو چاره این گرگ نیست

صاحب اندیشه داند چاره چیست

اى بسا انسان رنجورِ پریش

سخت پیچیده گلوى گرگ خویش

وى بسا زورآفرین مردِ دلیر

مانده در چنگال گرگ خود اسیر

هر که گرگش را در اندازد به خاک

رفته رفته مى‌ شود انسان پاک

و آنکه از گرگش خورد هر دم شکست

گرچه انسان مى‌ نماید، گرگ هست

 

[mobina01]

و آنکه با گرگش مدارا می‌ کند
خلق و خوی گرگ پیدا می‌ کند

در جوانى جان گرگت را بگیر
واى اگر این گرگ گردد با تو پیر

روز پیرى گر که باشى همچو شیر
ناتوانى در مصاف گرگ پیر

مردمان گر یکدگر را مى‌ درند
گرگ‌ هاشان رهنما و رهبرند

اینکه انسان هست این سان دردمند
گرگ‌ ها فرمانروایى مى‌ کنند

و آن ستمکاران که با هم محرم‌ اند
گرگ‌ هاشان آشنایان هم‌ اند

گرگ‌ ها همراه و انسان‌ ها غریب
با که باید گفت این حال عجیب ؟!

 

[mobina01]

تیر برق چوبی

تیر برقی چوبیم در انتهای روستا
بی فروغم کرده سنگ بچه های روستا

ریشه ام جامانده در باغی که صدها سرو داشت
کوچ کردم از وطن، تنها برای روستا

آمدم خوش خط شود تکلیف شبها،آمدم
نور یک فانوس باشم پیش پای روستا

یاد دارم در زمین وقتی مرا می کاشتند
پیکرم را بوسه می زد کدخدای روستا

حال اما خود شنیدم از کلاغی روی سیم
قدر یک ارزن نمی ارزم برای روستا

کاش یک تابوت بودم کاش آن نجار پیر
راهیم می کرد قبرستان به جای روستا

قحطی هیزم اهالی را به فکر انداخته است
بد نگاهم می کند دیزی سرای روستا

من که خواهم سوخت حرفی نیست اما کدخدا
تیر سیمانی نخواهد شد عصای روستا