مجموعه اشعار محتشم کاشانی

[mobina01]

نیست امروز شکست دلم از چشم پرآب

دایم این خانه خرابست ازین خانه خراب

خواه چون شمع بسوزان همه را خواه بکش

که خطای تو ثوابست و گناه تو ثواب

 

[mobina01]

#یک_صبح_ببام_آی...
و ز رخ پرده برانداز...

#آوازه_به_عالم_زن...
و خورشید برانداز...

 

[mobina01]

ساقیا چون جام جمشیدی پر از می میکنی

گرنه این دم فکر برگی میکنی کی میکنی

سر به صحرا می‌دهی ای قبلهٔ لیلی و شان

هرکه را مجنون صفت آواره از حی میکنی

 

[mobina01]

من بودم و دلی و هزاران شکستگی
آن هم به زلف پرشکنت رفته رفته رفت!

گفتی که رفته رفته چو عمر آیمت به سر
عمرم ز دیر آمدنت رفته رفته رفت

 

[mobina01]

هیچ
میگویی
اسیری
داشتم
حالش
چه شد؟

خستهٔ من
نیمه جانی
داشت
احوالش
چه شد؟

 

[mobina01]

من که آهن به یک افسانه همی کردم موم

صد فسون بر دل سخت تو دمیدم به عبث

 

[mobina01]

باد یارب در امان ، از دردِ بی‌درمانِ عشق

آن که دردم داد و نومیدم ز درمان کرد و رفت

 

[mobina01]

قسم به "نرگس"مردم فریـبِ
عشوه فروشــت

که آڹ چه از تو خریدم
به عالمى نفروشم

 

[mobina01]

روزگاری که رُخت قبلهٔ جان بود مرا،
رویِ دل تافته از هر دو جهان بود مرا

چند روزی که به سودایِ تو جان می‌دادم،
حاصل از زندگیِ خویش، همان بود مرا

یادباد آن که چو آغاز سخن می‌کردی،
با تو صد زمزمه در زیرِ زبان بود مرا

 

[mobina01]

یاری که به نیش غم دلی ریش نکرد
بر من ستم از طاقت من بیش نکرد

هرچند که انتظار بسیارم داد
آخر نه وفا به وعده خویش نکرد