همگانی محفل شعــر:)

[.AikA.]

.
در کاسه‌ی وصل تو اگر زهر دهندم
خوش‌تر که به پیمانه‌ هجران تو قندم

- حسین منزوی

 

[خانمِ ستایش]

به سر خاک پدر، دخترکی
صورت و سی*ن*ه بناخن میخست
که نه پیوند و نه مادر دارم
کاش روحم به پدر می‌پیوست
گریه‌ام بهر پدر نیست که او
مرد و از رنج تهیدستی رست
زان کنم گریه که اندر یم بخت
دام بر هر طرف انداخت گسست
شصت سال آفت این دریا دید
هیچ ماهیش نیفتاد به شست
پدرم مرد ز بی داروئی
وندرین کوی، سه داروگر هست
دل مسکینم از این غم بگداخت
که طبیبیش ببالین ننشست
سوی همسایه پی نان رفتم
تا مرا دید، در خانه ببست
همه دیدند که افتاده ز پای
لیک روزی نگرفتندش دست
آب دادم بپدر چون نان خواست
دیشب از دیدهٔ من آتش جست
هم قبا داشت ثریا، هم کفش
دل من بود که ایام شکست
اینهمه بخل چرا کرد، مگر
من چه میخواستم از گیتی پست
سیم و زر بود، خدائی گر بود
آه از این آدمی دیوپرست

پروین اعتصامی

 

[.AikA.]

.
گر بار غم این است، که من می‌کشم از تو
بالله که اگر کوه شوم از کمر افتم

- هلالی جغتایی

 

[.AikA.]

.
خسته‌ام، در کنج چشمانت محلم می‌دهی؟

- دهقانی ‌

 

[.AikA.]

.
میله‌ی زندان من هر موی مژگان تو بود
من از این زندان برای خویش قصری ساختم

- قریشی

 

[.AikA.]

.
تو‌ مِی‌ می‌خواستی‌ از‌ من‌ ولی‌ من‌ خمره‌ را‌ دادم

- سید‌تقی‌سیدی

 

[.AikA.]

‌.
تو آن شعری که من جایی نمی‌خوانم که می‌ترسم
به جانت چشم زخم آید چو می‌گویند تحسینم

- محمدعلی بهمنی

 

[.AikA.]

.
چای دم کن، خسته ام از تلخی نسکافه‌ها
چای با عطر هل و گل‌های قوری بهتر است

- حامد عسکری

 

[.AikA.]

.
رسم عاشق نیست با یک دل دو دلبر داشتن

- قاآنی

 

[.AikA.]

.
جرم از تو نباشد، گنه از بخت من است

- سعدی