تو در سکوت ، زیبایی هایی داری که
هیچ آوا و سخنی
آن چنان ، شکوه ندارد هرگز!
آرایه های تنِ تو
مشهود می سازند به شعر
رقص می روند در زمان..!
آفاق را در اتاقِ تو می شود لذت برد
آری
تو آن نگارِ من هستی
که هیچ گاه ،
هیچ نگارنده ای چون من،
تو را قادر به توصیف نخواهد شد
و تو این را خوب تر از هرکسی می دانی ،
می دانم