مجموعه اشعار محمد دانشمند

[DELARAM]

جادو و جمبل کار تو
آشفتگی کردار تو

سرمایه از کف داده ای
در دود و دم افتاده ای

شیطان دهد فرمان تو
در دست او ایمان تو

 

[DELARAM]

از بس که زرد و لاغری
مانند جام ساغری

آیین حق را پیشه کن
در دین خود اندیشه کن

نفس زبون را رام کن
اندیشه در اسلام کن

 

[DELARAM]

تاج کرامت بر سرت
جن و ملک فرمان برت

از کنج ویران وا شدن
در عاشقی شیدا شدن

مشغول خودسازی شدن
گرم فداکاری شدن

پا بر فلک آنگه نهی
از این فلاکت وا رهی

بیرون از این ویران شوی
هم صحبت خوبان شوی

 

[DELARAM]

یادش به خیر و نیکی ، دوران نوجوانی
در جستجوی یارِ ، پیدا ولی نهانی
در پای درس استاد ، زانو زدن نشستن
از نکته های نابش ، مانند گل شکفتن

 

[DELARAM]

با دوستان یکدل ، گل گفتن و شنیدن
از هر چه غیر جانان ، دل کندن و بریدن
گاهی به کنج مسجد ، در گوشه ای نشستن
از قیل و قال دنیا ، تا ساعتی گسستن

 

[DELARAM]

از بهر یک تمرکز ، رفتن به کوه و صحرا
پنهان و آشکارا ، با نفسِ دون مدارا
از ماهِ روزه داری ، درس سحر گرفتن
تا لحظه های افطار ، با حسِ روزه رفتن

 

[DELARAM]

از اربعین موسی ، درس چهل گرفتن
در آرزوی مقصود ، در چله ای نشستن
گه تشنه کام روزه ، در اوج فصلِ گرما
گه صبر و استقامت ، در فصل برف و سرما

 

[DELARAM]

هر کوششی در این ره ، یک گوی آتشین شد
تا قلب سرد تیره ، با آتشی قرین شد
یک عمر در طواف ، این قبله عاشقانه
بر ما عیان حقیقت ، بیرون ز هر فسانه

 

[DELARAM]

صوفی در آرزویِ ، پاداش روز فرداست
اینجا شراب باقی ، در عیش ما مهیاست
پرسی دلیل آتش ، در عیش ما کدامست
بنگر به شعر عرفان ، آتش در آن عیانست

 

[DELARAM]

دیدم من عنکبوتی ، بر روی سقف خانه
خلوت گزیده عمری ، در کنج آشیانه
گفتم که زندگانی ، محتاج آب جاری است
این گوشه ی خرابه ، از آب و دانه عاری است