دلنوشته {محکمه دلدادگی} اثر •baran.kh کاربر انجمن رمان بوک•

[BARAN_KH_Z]

عنوان: محکمه دلدادگی

نویسنده: باران خبیری‌زاده

ژانر: عاشقانه

عضو دفتر نظارت ادبی دوم

مقدمه:

در دادگاهی به اسم دادگاه عشق و غربت،

آماده حکمه محکوم به عشق تو ایستاده‌ام.

من قلبِ آفتاب و تو دلِ تاریکی.

در غربت هم می‌سوزیم... .​

 

[DLNZ]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین تایپ دلنوشته کاربران]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست تگ بدهید:
[درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - دلنوشته کاربران]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]

با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات]​

 

[BARAN_KH_Z]

در عشق بین‌مان غربتی است،
از جنس خاکستر!
در عشق بینمان راه‌های درازی وجود دارد،
عشقی که در این دنیا ممنوع است.​

 

[BARAN_KH_Z]

زیرا
من زاده‌ی روشنی‌ام و تو زاده‌ی تاریکی،
این عشق، عشقی ممنوعه است،
عشقی که در این راه، یا من به سی*ن*ه قبرستان پناه می‌برم یا تو!
​

 

[BARAN_KH_Z]

در غربت عشق تو آه می‌کشم،
من عاشق تاریکی شدم!
که گناهی بیش نیست،
اما من م*ست سرمای وجودت شده‌ام.​

 

[BARAN_KH_Z]

و تو مجنون گرمای وجودم شده‌ای؛
برای آغوشی که حکمش زندان است،
بی‌تابی.
برای بو*سه‌ای که حکمش مرگ هست،
جان می‌دهی.​

 

[BARAN_KH_Z]

کاش،
به تو نزدیک می‌شدم!
تا چشمانت را لمس کنم،
چشمانی که از یخ سردتر،
از چاه عمیق‌تر است.
اما می‌دانی حکمش دیگر چیست؟​

 

[BARAN_KH_Z]

حکمش مرگ هست،
مرگی که من از آن وهم دارم
اما!
تو با جان و دل در مقابل این حکم ایستاده‌ای؛
می‌دانی این حکم را اگر زیر پاهایمان بگذاریم چه می‌شود؟​

 

[BARAN_KH_Z]

یا من به گوشه‌ی قبرستان پناه می‌برم،
یا تو.
یا من از بین می‌روم،
یا تو.
آهی از بابت این حکم کشیدم،
حکمی که باعث غربت خورشید و ماه شده است.
​

 

[BARAN_KH_Z]

جانی دیگر در سلول‌های بدنم حس نمی‌شود.
می‌خواهم به آغوش تاریکی بروم،
تا در آغوش تو به استقبال مرگ بروم.
​