مردم شناسی فرهنگی مردم شناسی ترکیه

[ام کا اچ p.r]

علاوه بر این، هر کسی که از زمان تأسیس جمهوری به‌طور رسمی به عنوان مسیحی یا یهودی ثبت نشده بود، به‌طور خودکار مسلمان شد و به عنوان مسلمان ثبت شد و این برچسب به نسل‌های جدید منتقل شده است؛ بنابراین، تعداد رسمی مسلمانان نیز شامل افرادی است که دین ندارند. از اسلام به دین دیگری از اسلام گرویده است؛ و هرکسی که از مذهب متفاوتی نسبت به والدین خود برخوردار باشد اما درخواست تغییر سوابق فردی خود را نداده است. همچنین لازم است ذکر شود که ایالت اجازه می‌دهد سوابق فردی تغییر یابد و می‌تواند اطلاعات مربوط به آیین خود را از کارت شناسایی حذف کند، اما چنین تغییراتی روی سابقه رسمی تأثیر نمی‌گذارد.

 

[ام کا اچ p.r]

Eurobarometer Poll 2005 گزارش داده است که در یک نظرسنجی ۹۶٪ از شهروندان ترکیه پاسخ داده‌اند که «آنها معتقدند خدایی وجود دارد»، در حالی که ۱٪ پاسخ دادند که «آنها اعتقاد ندارند که هر نوع روح، خدا یا نیروی زندگی وجود دارد».[۹۷] در بررسی مرکز تحقیقات پیو، ۵۳٪ از مسلمانان ترکیه اظهار داشتند که «دین در زندگی آنها بسیار مهم است».[۹۸] براساس نظرسنجی گالوپ ۲۰۰۶–۲۰۰۸، ترکیه به عنوان مذهبی تر تعریف شده است، که بیش از ۶۳ درصد مردم اعتقاد دارند دین مهم است.[۹۹][۱۰۰] براساس بنیاد مطالعات اقتصادی و اجتماعی ترکیه، ۳۳٪ از زنان روسری یا حجاب در ترکیه می‌پوشند، اما بیشتر آنها روسری فرهنگی می‌پوشند که نمادی از اسلام نیست و توسط زنان در روستاهای کوچک که زیر آفتاب کار می‌کنند استفاده می‌شود. خود را از آفتاب محافظت کنند.[۱۰۱][۱۰۲][۱۰۳] ۱۸٪ از شهروندان مرد مسلمان به‌طور مرتب در نماز جمعه شرکت می‌کنند.

 

[ام کا اچ p.r]

نظرسنجی انجام شده توسط یوبوبارومتر، KONDA و برخی مؤسسات تحقیقاتی دیگر در سال ۲۰۱۳ نشان داد که حدود ۴/۴ میلیون نفر از ۱۵+ نفری مذهبی ندارند. نظرسنجی دیگر انجام شده توسط همین موسسات در سال ۲۰۱۵ نشان داد که این تعداد به ۵٫۵ میلیون نفر رسیده است که تقریباً ۹٫۴٪ از جمعیت را تشکیل می‌دهد.[۱۰۴]

 

[ام کا اچ p.r]

گروه‌های مذهبی طبق برآوردها:[۹۶][۱۰۵]

اکثریت قریب به اتفاق ترکهای امروزی مسلمان هستند و محبوب‌ترین فرقه مکتب حنفیان اسلام سنی است که به‌طور رسمی مورد حمایت امپراتوری عثمانی قرار گرفت. مطابق نظرسنجی تحقیق و مشاوره KONDA که در سال ۲۰۰۷ در سراسر ترکیه انجام شد:[۱۰۶]

 

[ام کا اچ p.r]

۵۲٫۸٪ خود را "فردی مذهبی که تلاش می‌کند تعهدات دینی را انجام دهد " تعریف کردند (مذهبی)
۳۴٫۳٪ خود را "مؤمنی که وظایف دینی را انجام ندهد" تعریف کردند (نه شرعی).
۹/۹٪ خود را "فردی کاملاً فداکار و تمام وظایف مذهبی" عنوان کردند (کاملاً فداکار).
۲٫۳٪ خود را " کسی که به تعهدات شرعی اعتقاد ندارد " تعریف کردند (غیر مؤمن).
۹/۰٪ خود را " شخصی بدون اعتقاد مذهبی" تعریف می‌کردند (ملحد).

 

[ام کا اچ p.r]

کردها در کشور ترکیه گروهی از ترکیب جمعیتی این کشور را تشکیل می‌دهند و دو سوم آن‌ها در کردستان ترکیه و بقیه در ناحیه آناتولی مرکزی و استانبول و آنکارا و ازمیر ساکن هستند. کردهای ترکیه در استان‌های زیادی از شرق، جنوب شرقی و حتی مرکز ترکیه مستقر هستند. در برآورد ۲۰۱۲ مؤسسه آمار ترک استات (The Turkish Statistical Institute (TurkStat))، جمعیت کردهای ترکیه بیش از 6 میلیون نفر (۶۷۸۰۰۰۸۹) و بیش از هشت درصد از جمعیت ۷۴٬۷۰۰٬۰۰۰ نفری ترکیه (سال ۲۰۱۲) را تشکیل می‌دهد.[۳] ۱۷ استان ترکیه کردنشین است و البته بخش زیادی از کردهای مهاجر در استان‌های دیگر و ازجمله استانبول، آنکارا و ازمیر و جمعیت محدودی هم در آناتولی مرکزی ساکن هستند. شاخص‌های توسعه این مناطق وضعیت بسیار نامناسبی را به تصویر می‌کشد. نرخ مهاجرت به خارج از محل زندگی نیز بسیار بالا است. نرخ بیکاری در این مناطق بیش از دیگر مناطق کشور است و در سال دو هزار و ده بالای ده درصد بود. بخش صنعت و حتی گردشگری در این استان‌ها از رونقی برخوردار نیست. شاخص توسعه انسانی و نیز فقر عمومی در این مناطق بالاتر از معدل کشوری است.[۴] از سال ۱۹۹۰ مهاجرت اجباری از جنوب شرقی ترکیه، میلیون‌ها کرد را به شهرهایی مانند استانبول، آنکارا و ازمیر آورد.[۵] جمعیت کردها در استانبول بین 1 تا 3 میلیون نفر تخمین زده می‌شود (سال ۱۹۹۷).[۱][۶][۷] همچنین طبق تخمین دیگری جمعیت کردها در استانبول، آنکارا، ازمیر و سایر شهرهای بزرگ (به جز استان‌های کردنشین ترکیه) در حدود ۸درصد کل جمعیت کردهای ترکیه است که چیزی حدود ۲ تا ۴میلیون می‌باشد.[۸]