آموزشی مرز انتقاد و تخریب

[Kosarvalipour]

تخریب، اما هرگز کارآمدی ندارد و نه‌تن‌ها به بهبود امور منجر نمی‌شود، بلکه به کارگیری ابزارها و روش‌های نامطلوب در آن سبب‌ساز افول اخلاق در جامعه هم می‌شود.

 

[Kosarvalipour]

انتقاد به خاطر رویکرد همگرایانه‌ای که در ماهیت خود دارد، همبستگی و انسجام ملی را تقویت می‌کند، اما تخریب به خاطر توجه مطلق به منافع گروهی و جناحی و توسل به تاکتیک‌هایی، چون گروکشی، خرده‌گیری،

 

[Kosarvalipour]

القای ناکارآمدی حریف، زیر سؤال بردن اقدام‌های مثبت و...، زمینه‌های واگرایی و بی‌اعتمادی را در جامعه فراهم می‌کند. به عبارتی نقد سازنده سرمایه‌های اجتماعی را تقویت، اما تخریب سرمایه‌های اجتماعی را فدای منافع گروهی خاص می‌کند.

 

[Kosarvalipour]

در مجموع باید گفت راه نقد از تخریب جداست؛ اولی با انگیزه اصلاح انجام می‌شود و دومی با هدف تخریب. اولی از قاعده و قانونی مشخص پیروی می‌کند و دومی تابع قانونی نیست.

 

[Kosarvalipour]

اولی سازنده است و دومی ویرانگر. اولی به دنبال گشودن درهای تازه است و دومی به دنبال به بن‌بست کشاندن.