آموزشی مروری بر سه نمایشنامه‌ی برتر اوریپید

[-pariya-]

 

[-pariya-]

اساطیر برای ما زیباترین داستان‌ها را از چندین هزار سال پیش تا امروز حفظ کرده‌اند. قصه‌ها و شخصیت‌ها افسانه‌ای نویسنده ندارند. شخصیت‌های قهرمانان و خدایان این داستان‌ها در طول زمان در فرهنگ عمومی رسوب کرده‌اند و به بخشی از تفکر و ذهنیت و هویت مردم تبدیل شده‌اند.

 

[-pariya-]

تمدن‌های باستانی مثل سومر و بابل به ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح و قبل‌تر برمی‌گردند و در این تمدن‌ها، اساطیر همه‌چیز را برای انسان‌ها روشن می‌کردند. نظام باورهای مردم بر مبنای تفکراتی شکل می‌گرفت که از دغدغه‌های روزمره حاصل می‌شد.

 

[-pariya-]

دام‌داری و کشاورزی تمام دارایی‌های انسان‌ها را تشکیل می‌دادند و انسان‌ها خدایان را مسئول سود و زیان خود می‌دیدند. هر خدایی بخشی از زندگی انسان‌ها را در دست داشت و این نظام‌های معنایی بر مبنای آزمون خدایان از انسان‌ها شکل می‌گرفت.

 

[-pariya-]

با جلوتر آمدن در مسیر تاریخ، از تمدن‌های ابتدایی به اوج شکوفایی می‌رسیم؛ یعنی تمدن آتن که بزرگ‌ترین فلاسفه و دانشمندان و نویسندگان را به جهان معرفی کرد. در این دوره فلسفه شکل گرفت و مضمون اساطیر از جنگ خدایان، به جنگ انسان و خدا تبدیل شد و در آخر فقط انسان‌هایی ماندند که با یکدیگر می‌جنگیدند.

 

[-pariya-]

با جلوتر آمدن در مسیر تاریخ، از تمدن‌های ابتدایی به اوج شکوفایی می‌رسیم؛ یعنی تمدن آتن که بزرگ‌ترین فلاسفه و دانشمندان و نویسندگان را به جهان معرفی کرد. در این دوره فلسفه شکل گرفت و مضمون اساطیر از جنگ خدایان، به جنگ انسان و خدا تبدیل شد و در آخر فقط انسان‌هایی ماندند که با یکدیگر می‌جنگیدند.

 

[-pariya-]

داستان‌هایی که امروز نوشته می‌شود، همان اساطیر گذشته است و فقط در مسیر شناخت انسان نسبت به خود جهان اطرافش، مطابق با دانش روز عمل می‌کند. در این دوره از تاریخ یونان شهرنشینی رشد صعودی شدیدی داشت و وسایل سرگرمی همراه آن‌ها رو به گسترش گذاشتند.

 

[-pariya-]

نمایش‌ها یکی از سرگرمی‌ها اصلی بودند؛ چرا که قصه می‌گفتند و هیچ چیزی مثل قصه برای انسان جذاب نیست. فلاسفه و شاگردانشان به نوشتن قصه‌هایی مشغول شدند و وقتی این متون با هنر نمایشی ترکیب شد، مدیوم تازه‌ای پدید آمد

 

[-pariya-]

حالا نه تنها هنر نمایش تولدی دوباره را تجربه کرده بود، بلکه ابعاد تازه‌ای نیز به خود متون ادبی اضافه شد. تصویرپردازی یکی از نتایج این ترکیب‌هاست و داستان‌های موزون، برای روایت این قصه‌ها به وجود آمدند.

 

[-pariya-]

شعرها در دو دسته‌ی حماسه و تراژدی نوشته می‌شدند و حالا در جهانی که در هر حیطه‌ای تازگی دارد، نوبت آن بود که نویسندگانی مثل «اوریپید» سهم خودشان را از داستان‌هایی که خوانده‌اند و شنیده‌اند روایت کند؛ همان داستان‌ها، اما با نگاهی تازه.