احادیث مرگ

[DLNZ]

مرگ حقیقتی قطعی و غیرقابل انکار برای هر موجود زنده‌ای می‌باشد که خداوند چشیدن طعم آن را به عنوان یک قانون کلّی بیان نموده است. مرگ نخستين منزلگاه از منازل آخرت و آخرين منزل از منازل دنياست؛ خوشا به حال آن کسی كه به هنگام فرود آمدن در نخستين منزلگاه، مورد اكرام واقع گردد و در آخرين منزلگاه خود در دنیا نيكو مشايعت شود. در این مقاله احادیثی از بزرگان دین در مورد مرگ گردآوری شده است.
پیامبر اسلام (ص):
القبرُ أَوّلُ مَنزلٍ مِن مَنازلِ الآخرةِ
قبر آدمی اولین منزل از منازل آخرتی او است. (شهاب‌الاخبار، ص ٧٩)

 

[DLNZ]

امام صادق (ع)

گاهی انسان‌ها سال‌ها، ماه‌ها، روزها و ساعت‌ها را می‌شمرند اما یک زمانی هم باید نفس‌ها را بشمارند جایی که آخرین نفس می‌رسد دیگر آن زمان نه یک لحظه دیر و نه یک لحظه زود اتفاق می‌افتد، همان لحظه کوچ انسان شروع خواهد شد.

 

[DLNZ]

امام باقر (ع)

ای ابا عبیده! مرگ را زیاد یاد کن. چه هر انسانی آن را بسیار یاد کند نسبت به دنیا بی‌رغبت می‌شود.

 

[DLNZ]

امیرمومنان علی(ع)

عَجِبتُ لِمَنْ نَسِیَ الْمَوْتَ وَ هُوَ یَرَى الْمَوْتَى.

در شگفتم از کسی که مرگ را فراموش کرده در حالی که مردگان را می بیند. (نهج البلاغه؛حکمت 126)

 

[DLNZ]

رسول خدا (ص)


الْمَوْتُ رَيْحانَةُ الْمُؤْمِنِ.

مرگ دسته گل خوشبوى مؤمن است.

 

[DLNZ]

امام حسین (ع)

ما أَهوَنَ المَوتَ عَلى سَبیلِ نَیلِ العِزِّ وَإِحیاءِ الحَقِّ لَیسَ المَوتُ فى سَبیلِ العِزِّ إِلاّحَیاةً خالِدَةً وَلَیسَتِ الحَیاةُ مَعَ الذُّلِّ إِلاَّ المَوتَ الَّذى لاحَیاةَ مَعَهُ؛

چه آسان است مرگى كه در راه رسیدن به عزّت و احیاى حق باشد، مرگ عزتمندانه جز زندگى جاوید و زندگى ذلیلانه جز مرگ همیشگى نیست. (احقاق الحق، ج11، ص601)

 

[DLNZ]

امام على (ع)


اَلمَنِیَّةُ وَلاَ الدَّنِیَّةُ وَالتَّقَلُّلُ وَلاَ التَّوَسُّلُ؛

مرگ آرى امّا پستى و خوارى هرگز، به اندك ساختن آرى امّا دست سوى این و آن دراز كردن هرگز. (نهج البلاغه، حكمت 396 )

 

[DLNZ]

رسول اکرم (ص)

چنان كار كن كه گوئى هيچ وقت نخواهى مرد و چنان بيمناك باش كه گوئى فردا خواهى مرد.

 

[DLNZ]

امام زین العابدین(ع)

«لَمَّا اشْتَدَّ الاْمْرُ بِالحُسَیْنِ بْنِ عَلِّى بْنِ اَبى طالِب... کانَ الْحُسَیْنُ وَ بَعْضُ مَنْ مَعَهُ تَشْرُقُ اَلْوانُهُمْ، وَ تَهْدَأُ جَوارِحُهُمْ، وَ تَسْکُنُ نُفُوسُهُمْ، فَقالَ بَعْضُهُمْ لِبَعْض اُنْظُرُوا لا یُبالى بِالْمَوْتِ!»: «هنگامى که کار بر امام حسین(علیه السلام)(روز عاشورا) سخت شد، او و بعضى از یارانش (لحظه به لحظه) چهره هایشان برافروخته تر، و اعضاى بدنشان آرام تر و خونسردیشان بیشتر مى شد. بعضى به بعضى دیگر گفتند: ببینید اینها اصلا اعتنائى به مرگ ندارند!»

 

[DLNZ]

امام حسن مجتبی(ع)

إِسْتَعِدَّ لِسَفَرِكَ وَ حَصِّلْ زادَكَ قَبْلَ حُلُول أَجَلِكَ.

برای سفرت، خود را آماده کن و توشة راهت را پیش از فرا رسیدن ساعت مرگ خود فراهم نما. (منتهی‌الآمال، «علمیة اسلامیه»، ج ١، ص ٢٣٣)