مجموعه اشعار مریم‌ قهرمانلو

[;FOROUGH]

مریم‌ قهرمانلو

 

[;FOROUGH]

عمری‌ست در این میکده با اشک اسیرم

بگذار تو را سخت در آغـوش بگیرم

باشد که رسیدم به خداحافظی اما

هر بار که رفتم به تو افتاد مسیرم

غیر از شکنِ زلفِ تو شعری نسرودم

یک شهر خبر دار شد از عشقِ کثیرم

آمد به زبانم بنویسم که تو را دوست...

لرزید لبم.. اشک شد آن بغضِ اخیرم

جز بودن تو ثروت و مالی که ندارم

دل طعنه‌ پرانده‌است به دستانِ فقیرم

روزی که خیالت به رها کردن من بود

لبخنـد بزن زنده شوم .. بعد بمیرم


((مریم قهرمانلو))

 

[;FOROUGH]

جمعه تـویی

با همه ی دوری ات

خنده به لب

دلخـوشی زوری ات !

دوست ترم داری و راهی شدی

دل بکن از رفتنِ مجبـوری ات .. !


((مریم‌ قهرمانلو))

 

[;FOROUGH]

مثل بوق بلند اتوبوس

مثل داغ بودن چای

یا آب یخ زیر دوش

یادت را میگویم؛

میان خنده‌هایم!


((مریم قهرمانلو))

 

[;FOROUGH]

شما رو نمی‌دونم

اما

من که می‌گم شب

دیگه از این ساعتا به بعد

وقتِ گفتنِ

من خیلی بیشتر دوسِت دارمه،،،


((مریم قهرمانلو))

 

[;FOROUGH]

دلیل خوب بغض‌ها

که مانده در سیاهی و سکوت تلخ روزها

هنوز دل سپرده‌ام

هنوز خسته‌ام ولی

چه بیکران ندارمت

چه عاشقانه نیستی ...


((مريم قهرمانلو))

 

[;FOROUGH]

حال و روز جهان را بی‌خیال


کجای دوست داشتنت بودم...!


((مریم قهرمانلو))

 

[;FOROUGH]

هر که پرسید دلت را چه کسی؟


خیره ماندم به همانی که تویی...


((مریم قهرمانلو))

 

[;FOROUGH]

من برای امروزی که تو را ندارم

ناراحت نیستم.

ناراحتم برای چهل سالگی ام

آنجا که به بهانه ی یک شعر ؛ یک آهنگ

به یادت می‌افتم

و به دخترم لبخند می‌زنم ..

من برای آن لبخند که درد دارد

ناراحتم ...


((مریم قهرمانلو))

 

[;FOROUGH]

آتش هم

از آسمان ببارد

سـردم است !

نمیدانم ..

به هر حال باید

بهانه ای برای بغل کردنت

داشته باشم ...


((مریم قهرمانلو))