همگانی مشاعره با اشعار [سهراب سپهری]

[amir mohamad]

‌گاهی باید روئید از پس آن باران
گاهی باید خندید بر غمی بی‌پایان...

- ‌سهراب ‌سپهری ‌|

نیست رنگی که بگوید با من
اندکی صبر، سحر نزدیک است
هر دم این بانگ برآرم از دل:
وای، این شب چقدر تاریک است

- ‌سهراب ‌سپهری ‌|

 

[ریپِر]

من نمی‌دانم که چرا می‌گویند :
اسب حیوان نجیبی ست کبوتر زیباست
و چرا در قفس هیچ کسی کرکس نیست
گل شبدر چه کم از لاله قرمز دارد
چشم‌ها را باید شست جور دیگر باید دید
واژه ها را باید شست

- سهراب‌سپهری |

 

[ریپِر]

صدا کن مرا ، صدای تو خوب است !
صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی‌ست
که در انتهای صمیمیت حزن می‌روید

- سهراب سپهری |

 

[.AikA.]

جهان آلوده‌ی خواب است و من در وهم خود بیدار

- سهراب سپهری

 

[ریپِر]

‌صبح یعنی پرواز
"قد کشیدن در باد"
چه کسی می گوید
پشت این ثانیه ها
تاریک است؟!
گام اگر برداریم
"روشنی" نزدیک است...

- سهراب سپهری |

 

[ریپِر]

‌‌در دل من چیزی است ، مثل یک بیشه نور
مثل خواب دم صبح
و چنان بی تابم که دلم می‌خواهد
بدوم تا ته دشت ، بروم تا سر کوه.
دورها آوایی است ، که مرا می خواند.

- سهراب سپهری |

 

[.AikA.]

‌صبح یعنی پرواز
"قد کشیدن در باد"
چه کسی می گوید
پشت این ثانیه ها
تاریک است؟!
گام اگر برداریم
"روشنی" نزدیک است...

- سهراب سپهری |

.
به کوتاهی آن لحظه‌ی شادی که گذشت، غصه هم می‌گذرد.

- سهراب سپهری

 

[ریپِر]

تو مرا یاد کنی یا نکنی
باورت گر بشود؛ گر نشود
حرفی نیست.
اما نفسم می گیرد
در هوایی که نفس‌های تو نیست

- سهراب سپهری |

 

[ریپِر]

‌صبح یعنی پرواز
"قد کشیدن در باد"
چه کسی می گوید
پشت این ثانیه ها
تاریک است؟!
گام اگر برداریم
"روشنی" نزدیک است...

- سهراب سپهری |

 

[.AikA.]

.
به حباب نگران لب یک رود قسم
و به کوتاهی آن لحظه‌ی شادی که گذشت
غصه هم می‌گذرد!
آن‌چنانی که فقط خاطره‌ای خواهد ماند
لحظه ها عریانند
زندگی تجربه تلخ فراوان دارد
دو سه تا كوچه وپس كوچه و اندازه‌ی
یک عمر بیابان دارد
ما چه کردیم و چه خواهیم کرد
در این فرصت کم؟!

- سهراب سپهری