مشاعره مشاعره با حرف "ب"

[~swampflower~]

بی رخ یار ازاین کوچه گذر کردن ، سخت است
ازلب پیمانه چشیدن ، به تصویر تو نگاه کردن سخت است...

 

[نیما نصر]

بگفتمش به لبم بوسه‌ای حوالت کن

به خنده گفت کِی‌ات با من این معامله بود؟

ز اخترم نظری سعد در رَه است که دوش

میان ماه و رخِ یارِ من مُقابله بود

دهانِ یار که درمانِ دردِ حافظ داشت

فغان که وقتِ مُرُوَّت چه تنگ حوصله بود

 

[Tara Motlagh]

به غم کسی اسیرم که ز من خبر ندارد
عجب از محبت من که در او اثر ندارد

غلط است هر که گوید به دلی رهست دل را
دل من ز غصه خون شد، دل او خبر ندارد
(قدیما وقتی رو کسی کراش داشتن)

 

[Raaz67]

به چه مشغول کنــم دیده و دل را که مدام

دل تـــو را می طلبد دیــده تو را می جوید

 

[نیما نصر]

بلبلی برگِ گُلی خوش رنگ در منقار داشت

و اندر آن برگ و نوا خوش ناله‌هایِ زار داشت

گفتمش در عین وصل، این ناله و فریاد چیست؟

گفت ما را جلوهٔ معشوق در این کار داشت

 

[Tara Motlagh]

باز کن پنجره را
من تو را خواهم برد
به سر رود خروشان حیات
آب این رود به سرچشمه نمی گردد باز
بهتر آن‌ست که غفلت نکنیم از آغاز
باز کن پنجره را
صبح دمید

 

[ill_mah]

بنده نظامی که یکی گوی توست
در دو جهان خاک سر کوی توست

 

[Tara Motlagh]

بی تو
می‌‌رفتم، می‌رفتم
تنها، تنها
و صبوری مرا
کوه تحسین می‌کرد

 

[ill_mah]

به صبر کوش که گر خار جور گردون را
زپا بر آری در دیده ات خلیده شود

 

[نیما نصر]

بی تو من چیستم ؟ ابر اندوه !

بی تو سرگردان تر، از پژواکم

ــ در کوه

گرد بادم در دشت ،

برگ پائیزم در پنجه ی باد !

بی تو سرگردان تر

از نسیم سحرم

از نسیم سحر ِ سرگردان !

بی سروسامان

بی تو اشکم

دردم

آهم ….

آشیان برده ز یاد

مرغ درمانده به شب گمراهم !