مشاعره مشاعره با حرف " د"

[ill_mah]

دیده معطوف دهان غنچه دلدار کردم

روزه‌دار عشق بودم، من به هیچ افطار کردم

روبه‌رو کردم گل روی تو، با گل در گلستان

پیش چشم مردم گلزار، گل را خار کردم

شمع را گفتم تو را عیب، این که رازت بر زبان است
از خجالت آب شد او، تا من این اظهار کردم

 

[Tara Motlagh]

دل بیدار من بر مردم خوابیده می‌گرید
بلی فهمیده بر احوال نافهمیده می‌گرید

 

[ill_mah]

دعات گفتم و دشنام گر دهی سهل است
که با شکر دهنان خوش بود سوال و جواب

 

[pen lady]

دلي كز معرفت نور و صفا ديد
به هر چيزي كه ديد اول خدا ديد

 

[نیما نصر]

دگر رغبت کجا ماند کسی را سوی هشیاری
چو بیند دست در آغوش مستان سحرخیزت

دمادم درکش ای سعدی شراب صرف و دم درکش
که با مستان مجلس درنگیرد زهد و پرهیزت

 

[pen lady]

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد

مولانا

 

[ill_mah]

دیر یا زود این عذاب ای جان به پایان می‌رسد
شاد باش! این رنج بی پایان به پایان می‌رسد

گرچه گاهی تندبادی شاخه‌ای را هم شکست
سرو می‌ماند ولی توفان به پایان می‌رسد

زندگی بر مردم آزاده ی بی آرزو
سخت می‌گیرد ولی آسان به پایان می‌رسد

داستان شمع با آتش روایت شد ولی
عاقبت با دیده‌ی گریان به پایان می‌رسد

سیل آه خلق، سدّ ظلم را خواهد شکست
قصه تاریخ بی‌سلطان به پایان می‌رسد

 

[pen lady]

دامن مکش به ناز که هجران کشیده‌ام
نازم بکش که ناز رقیبان کشیده‌ام

 

[ill_mah]

دل من با نمِ پیشانیِ انگور خوش است
با دو خط شعر و دو تا زخمه ی تنبور خوش است

رویِ زخم دل من پینه ی شاعر شدن است
دلِ ما هم به همین وصله ی ناجور خوش است

دلِ غافل ! بنشین گوشه ای و شور بزن !
که به حالِ منِ آشفته فقط شور خوش است !!

خانه ام گورِ غریبی است که هر گوشه ی آن...
روحِ مردی ست که با یادِ تو در گور خوش است...

دور شو از من اگر وصلِ مرا می خواهی...
من صدای دهلم...نغمه ام از دور خوش است !!

 

[pen lady]

در خانهٔ دل عشق تو مجمع دارد
و از دادن جان کار تو مقطع دارد